Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2015/4044 E. 2015/6615 K. 21.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4044
KARAR NO : 2015/6615
KARAR TARİHİ : 21.05.2015

MAHKEMESİ : Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı … Genel Müdürlüğü vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 26/05/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, kurum zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, kurum personeli olan davalının, yasal mevzuata aykırı şekilde sağlık ocağından il dışına sevk işlemleri yaptırdığını ve usulsüz olarak tedavi yolluğu aldığını, haksız olarak alınan bu paranın faizi ile birlikte kuruma iadesinin gerektiğini belirterek, maddi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme, olay tarihinde davacı kurumda kamu görevlisi olarak çalışmakta olan davalının, davaya konu tedaviye ilişkin tıbbi işlemleri Zonguldak ilinde yaptırması mümkün iken, yolluk almak için Ankara’daki bir sağlık kurumuna birden fazla kez sevk yaptırdığını, bu sevkler doğrultusunda yolluk aldığını, haksız olarak alınmış olan ve bilirkişi tarafından tespiti yapılan 4.278,00 TL’lik zararın davalı tarafça karşılanması gerektiğini belirterek, davanın kısmen kabulüne, faiz alacağı bakımından ise; bilirkişinin hesaplama yaptığı 09/05/2011 tarihine kadar işlemiş olan 3.903,67 TL faizin de davalıdan tahsiline karar vermiştir.
Davacı kurum dava dilekçesinde; davalının tahsil ettiği 4.278,10 TL asıl alacak ile bunun 04.03.2008 tarihine kadar işlemiş olan 2.497,67 TL yasal faizi olmak üzere toplam 6.775,77 TL kamu zararının 04.03.2008 tarihinden itibaren asıl alacağa işlemeye devam edecek olan yasal gecikme faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir. Hükme esas alınan 09/05/2011 tarihli raporda bilirkişi tarafından, asıl alacak miktarı ile asıl alacağa rapor tarihine kadar işlemiş olan yasal faiz hesaplanmıştır. Mahkemece hüküm kurulurken, bilirkişi raporunun tarihine kadar işlemiş olan faize asıl alacak ile birlikte hükmedilmiş, fazlaya ilişkin talebin ise reddine karar verilmiştir. Rapor tarihinden sonra asıl alacağa tahsil tarihine kadar işlemeye devam edecek olan ve davacı yanca da açıkça talep edilen yasal faize karar verilmemiş olması doğru değildir. Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının HUMK’un 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 1. bendine “… 3.903,67 TL yasal faizinin” ifadelerinden sonra gelmek üzere “asıl alacağa 09/05/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte” ifadelerinin eklenmesine, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalıya yükletilmesine, davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.