YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/386
KARAR NO : 2015/14940
KARAR TARİHİ : 21.12.2015

…..
Davacı Milli Savunma Bakanlığı vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 19/09/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 01/07/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava kurum zararından kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının….görevine atandığında kendisine liste ile teslim edilen ve zimmetli olan ordu mallarını görev süresi sonunda tam olarak teslim etmediğini ve kurum zararına neden olduğunu iddia ederek, oluşan zararın davalıdan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, kendisine zimmetlendiği iddia edilen malların esasen tam olarak teslim edilmediğini, ceza dosyasında beraat ettiğini beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının bilirkişi raporuna göre kaybolan malzemeden sorumlu olduğu gerekçesiyle istemin kabulüne karar verilmiştir.
Davaya konu olayda; ….. 5. Zırhlı Tuğay Komutanlığı Askeri Mahkemesi’nin 05/12/2012 tarih, 2012/384 esas ve 2012/359 karar sayılı dosyasında; konusunda uzman ikmal kıdemli başçavuştan alınan bilirkişi raporunda; davalının kusurlu işlemleri sayıldıktan ve sonradan bulunan mallar düşüldükten sonra yapılan hesaplama ile kurum zararı belirlenmiştir. Ancak bilirkişi, birlik muhasebe sorumluluğu görevine atanan personelin mevzuat gereği mutlaka kurs görmesi gerektiği, davalıya idarece kurs verilmediği ve davalının aynı zamanda bedelden beslenme heyetinde görevlendirildiği, yönergeye göre asli görevini aksatmaması koşulu ile bu işi yapabilecek bilgi ve tecrübeye sahip personel arasından seçim yapılması gerektiği, her iki görevin önemi değerlendirilerek personel seçimi yapılması gerekirken davalının ağır sorumluluk gerektiren iki görevi de yürütmek zorunda bırakıldığı belirtilerek idarenin de üzerine düşen dikkat ve özeni göstermediğini vurgulamıştır.
Şu halde; davacı kurumun da zararın oluşmasında müterafik (bölüşük) kusurunun bulunduğu açıktır. Bu durumda, hakkaniyet gereği, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 (TBK/52) maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.