YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/38
KARAR NO : 2015/2753
KARAR TARİHİ : 09.03.2015

MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/05/2014
NUMARASI : 1996/126-2014/423

Davacılar N.. U.. ve diğerleri vekili Avukat Süleyman tarafından, davalılar M.. B.. ve diğerleri aleyhine 09/02/1996 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; yargı yolu nedeniyle davanın reddine dair verilen 13/05/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere göre davacıların,
davalı M.. B..’na yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacıların, F.. S.. ve Oğuz yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kasten adam öldürülme eylemi nedeni ile uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, yargı yolu nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, muris Nizamettin 20/06/1995 tarihinde davalılar F.. S.. ve Oğuz tarafından öldürüldüğünü, bu nedenle uğradıkları maddi ve manevi zararın tazminini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, askeri hizmet ve asker kişiler ile bağlantılı zararların hizmet kusuru veya kusursuz sorumluluk ilkesi gereğince tazmin edilip edilemeyeceği hususunun Askeri Yüksek İdare Mahkemesi tarafından değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle tüm davalılar yönünden yargı yolu nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davalılar F.. S.. ve Oğuz gerçek kişi olup, davaya konu haksız eylemin müşterek failleridir. Dava konusu eylem kamu hizmetinden değil, davalıların kişisel kusurlarından kaynaklanmaktadır. Kamu görevlilerinin kişisel kusuruna dayanan davalar ise adli yargı yerinde ve özel hukuk hükümlerine göre çözümlenir.
Şu halde mahkemece işin esası incelenip varılacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle yargı yolu bakımından davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalılardan F.. S.. ve Oğuz Kaya yönünden BOZULMASINA; davacının, davalılardan M.. B..’na yönelik temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.