Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2015/2091 E. 2015/15088 K. 23.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2091
KARAR NO : 2015/15088
KARAR TARİHİ : 23.12.2015

…..

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 15/04/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeni ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 09/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istem kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının kendisine hakaret ve tehditte bulunduğunu, bu fiili dolayısıyla cezalandırıldığını, olay nedeni ile kişilik haklarının zedelendiğini belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı ise; davacının polis memuru olduğunu bilmediğini, davacının kişiliğine ve mesleğine yönelik bir hakaretinin olmadığını, olayın davacının hakareti ile geliştiğini belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, dava kabul edilerek davacı yararına manevi tazminata karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; olay tarihi olan 03/06/2013 günü polis memuru davacı ile davalı arasında, davalının yengesinin kadın sığınma evine yerleştirilmesi nedeni ile yaşanan tartışma neticesinde, davalının davacıya hitaben “bu yuvayı yıkan sensin, seni buradan sürdüreceğim, yatağını yorganını topla,…benim adamım, ….. benim elimde, ben boş adam değilim, şimdi ….. arıyorum, savcıya talimat verdirtiyorum, seni buradan aldırtıyorum, buraya özel güvenliği toplattıracağım, bunlar kiralık katil tutmuşlar bizi öldürtmek için, bu kiralık katil de sensin” demek sureti ile tehdit ve hakarette bulunduğu, ….. 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/749 esas, 2014/94 karar sayılı ilamı ile davalı hakkında hakaret ve tehdit suçlarından dolayı adli para cezası ile cezalandırılmasına kesin olarak 25/02/2014 tarihinde karar verildiği anlaşılmıştır.
Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Hakim, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun karar vereceği Türk Medeni Kanun’un 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
-/-

-2-
2015/2091-2015/15088

Dava konusu olayın gelişimi, olay tarihi ve yukarıdaki ilkeler gözönünde bulundurulduğunda, hükmedilen manevi tazminat miktarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, fazla miktarda manevi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiş; bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.