Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2015/2010 E. 2016/109 K. 11.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2010
KARAR NO : 2016/109
KARAR TARİHİ : 11.01.2016

MAHKEMESİ : Ordu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/11/2014
NUMARASI : 2013/263-2014/388

Davacı İ.. Ş.. vekili Avukat C..P..tarafından, davalı A.. A.. aleyhine 25/07/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/11/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının cep telefonuna gönderdiği mesajlarla kendisine hakaret ve tehditte bulunduğunu iddia ederek, uğranılan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, eniştesi ile davacı arasında alacak verecek meselesi bulunduğunu bunun dışında davacı ile bir husumeti olmadığını, mesajları kendisinin göndermediğini beyanla, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, mesaj içeriğinde yer alan sözlerin davacının kişilik haklarına saldırı mahiyetinde olduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir.
Davaya konu olayda; davacı ile davalının yakın akrabası arasında bir alacak verecek meselesi bulunduğu her iki tarafın da kabulündedir. Davalı taraf davacının başlatmış olduğu icra takibinden dolayı duyduğu üzüntüyü ve aralarındaki uyuşmazlığı sitemli bir dille mesaja dökmüştür. Mesaj metni bütün olarak değerlendirildiğinde, kişilik haklarına saldırı niteliğinde bir ifade bulunmadığından istemin tümden reddedilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile kısmen kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.