Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2015/170 E. 2015/1191 K. 29.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/170
KARAR NO : 2015/1191
KARAR TARİHİ : 29.01.2015

MAHKEMESİ : Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2012
NUMARASI : 2012/101-2012/451

Davacı E.. A.. vekili Avukat Sinan tarafından, davalı T.C. Adalet Bakanlığı’na izafeten Maliye Hazinesi aleyhine 22/09/2011 gününde verilen dilekçe ile haksız mühürleme nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız mühürleme nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, maliki olduğu işyerinin adli işlem yapılmak suretiyle mühürlendiğini, işyerini kiralayan şirket hakkında tahliye kararı verildiğini, tahliye kararının icra edilemediği 14/05/2004 tarihinden, tahliye işleminin fiilen gerçekleştiği 05/07/2006 tarihi arasında oluşan kira kaybı zararının, 13/03/2007 tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davacının maliki olduğu işyerinin eroin imalatı yapılması şüphesiyle aranarak mühürlendiği, işyerinin mühürlü kaldığı süre boyunca davacı tarafından kiraya verilemediği, mühürleme işleminde davacının kusuru bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, hükmedilen tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm başlığında dava tarihi 22/09/2011 olarak gösterilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacı tarafından dava dışı kiracısı aleyhine açılan tahliye davası kabul edilmiş, 14/05/2004 tarihinde işyerine gidilmesine rağmen mühürleme işlemi nedeniyle tahliye işlemi gerçekleştirilememiştir. Davanın dayanağı olan eylem, haksız fiil niteliğinde olduğundan olay tarihinden itibaren faiz talep edilebilir. Ayrıca ilk olarak davacı tarafından davalı aleyhine 30/07/2007 tarihinde İdare Mahkemesinde dava açılmış, görev yönünden red kararı üzerine görevli hukuk mahkemesinde davaya devam edilmiştir. Dava dilekçesinde 13/03/2007 tarihinden itibaren faiz talep edildiği gözönüne alındığında taleple bağlılık ilkesi gereği kabul edilen tazminatlara 13/03/2007 tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi gerekirken, 22/09/2011 tarihinden itibaren faize karar verilmesi doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın HUMK’nun 438./son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle, hüküm bölümünün 2. paragrafında; “5.805,00 TL’si kira alacağın 354,00 TL’si eşyaların yükleme indirme bedeli olmak üzere toplam 6.159,00 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan alınarak davacı yana verilmesine” cümlesinde yer alan “…dava tarihinden” söz dizisinin çıkarılarak yerine, “..13/03/2007 tarihinden” ibaresinin eklenmesine, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın bu şekilde düzeltilerek ONANMASINA ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.