YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/14003
KARAR NO : 2015/13817
KARAR TARİHİ : 30.11.2015
MAHKEMESİ : Erdemli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/05/2010
NUMARASI : 2009/243-2010/245
Davacı M.. H.. vekili Avukat M.. K.. tarafından, davalı H.. K.. aleyhine 16/06/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 13/05/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-) Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, tazminata konu olayın gerçekleşmesinde davalının kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından, davalı hakkında taksirle polis memurunun yaralanmasına neden olma suçundan açılan dava sonucunda, E..M.. 2008/760 esas ve 2009/90 karar sayılı dosyasında mahkumiyet kararı verildiği ve kararın 26/02/2009 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. 6098 sayılı TBK 74. maddesi (818 sayılı BK 53) uyarınca, hukuk hakimi ceza mahkemesinin kusur ve zarara ilişkin belirlemeleri ile bağlı değil ise de; ceza mahkemesinin mahkumiyet kararı ve maddi olgu belirlemesi ile bağlıdır. Dolayısıyla kesinleşmiş ceza kararı karşısında, hukuk hakiminin davalının olayda kusuru olmadığına yönelik tespiti doğru değildir. Eylemin taksirle meydana gelmiş olması istemin tümden reddini gerektirmez. Davalının bu yaralamadaki kusuru belirlenerek sonucuna göre karar verilmelidir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 30/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.