YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10991
KARAR NO : 2015/10192
KARAR TARİHİ : 28.09.2015
MAHKEMESİ : Kırıkhan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/02/2014
NUMARASI : 2012/789-2014/90
Davacı M.. E.. vekili Avukat Mustafa tarafından, davalı Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Tasf. Hizm. Genel Müdürlüğü aleyhine 05/12/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir,
2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız el koymadan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, kendisine ait mazota kaçakçılık iddiası ile kolluk tarafından el konulduğunu yapılan ceza yargılaması sonucunda üzerine atılı suçtan beraatine, tasfiye edilen mazot bedelinin kendisine iadesine karar verildiğini belirterek, idarece daha önce kendisine ödenen miktar düşüldükten sonra kalan mazot bedelinin davalıdan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı idare, davaya konu mazotun tasfiyesi yapıldığından satış bedelinin, satış tarihinden iade tarihine kadar geçen süre için yasal faizi ile birlikte hak sahibine ödenmesine karar verildiğini, dava konusu mazotun, 12/09/2006 tarihinde satıldığını, anılan kararın ise 07/12/2011 tarihinde kesinleştiğini bu iki tarih arasında hesaplanan yasal faizi ile birlikte davalıya ödeme yapıldığını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu olayda; davacıya ait 6508 litre mazota kaçak olduğu iddiası ile 12/07/2006 tarihinde kolluk tarafından el konulmuş ve ceza yargılaması sırasında Reyhanlı 1.Asliye Ceza Mahkemesince 2006/619-2008/1314 sayılı dosyasında verilen ara karar gereğince Maliye Bakanlığı Mersin Tasfiye İşletme Genel Müdürlüğü tarafından tasfiyesi yapılarak 12/09/2006 tarihinde satılmıştır. Yargılama sonunda, el konulan mazotun sınır değerlerine uygun olduğunun anlaşılması üzerine, sanığın beraatine ve mazot bedelinin iadesine karar verilmiştir. Davacının denetim sırasında gerekse sonrasında el konulan mazotun kaçak olmadığını gösterir fatura ve belgeleri ibraz edememesi gibi davacı kusurları birlikte değerlendirildiğinde zararın artmasında müterafik (bölüşük) kusuru bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 (TBK.52) maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken bilirkişi tarafından belirlenen bedelin tamamının tazminine yönelik hüküm kurulması doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 28/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.