YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10941
KARAR NO : 2016/12103
KARAR TARİHİ : 13.12.2016
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacılar ….ve … vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve diğerleri aleyhine 30/05/2014 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ve davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalıların …. İl Sağlık Müdürlüğüne, ….Valiliğine ve sağlık sektöründe saygınlığa haiz olan ve etkili olduklarını düşündükleri ….na gönderdikleri isimsiz ve imzasız mektupların iftira niteliğinde olduğunu, bu nedenle kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek, manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Davalılar, iddiaları kabul etmeyerek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, her ne kadar hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bağlayıcı delil niteliğinde olmasa da, davalıların davacı … ’un başhemşire yardımcısı olarak görevlendirilmesinden rahatsızlık duydukları ve ceza davasına konu mektupları ilgili birimlere göndermiş oldukları, mektupların gönderildikleri tarihte davacıların evli oldukları ve aynı hastanede çalıştıkları, gönderilen mektupların içerikleri incelendiğinde, davacıların kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğu gerekçesiyle, manevi tazminata yönelik istemlerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu olayda, anılan birimlere gönderilen mektuplarda kullanılan ifadeler, hastanede yapılan adaletsiz ve kayırmacı uygulamaları dile getirmek ve eleştirmek amacıyla yazılmış olup, davacıların kişilik haklarına saldırı amaçlı değildir.
Şu halde, mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davacıların manevi tazminata yönelik istemlerinin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile istemin kısmen kabul edilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacıların temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.