YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10619
KARAR NO : 2015/12615
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
MAHKEMESİ : Bafra 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/12/2014
NUMARASI : 2014/326-2014/675
Davacı M.. H.. vekili Avukat A..A.. tarafından, davalılar S.. G.. ve diğerleri aleyhine 03/03/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı M.. D.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine 09/11/2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Dava; maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece; davalılardan S.. G.. ve N.. G.. aleyhine açılan davanın reddine, davalı M.. D.. aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, davacı vekili ile davalı M.. D.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Davacılar; B.. M.. 2004/40 esas, 2006/80 karar sayılı dosyasında “Resmi evrakta sahtecilik ve dolandırıcılık” suçlarından yargılanmışlar ve sonuçta davacılardan M.. D.. resmi evrakta sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından, davalılar N.. G.. ve S.. G.. ise nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkum olmuşlar ve mahkumiyet kararı kesinleşmiştir.
Ağır ceza mahkemesi kararının gerekçesinde davalı (sanık) M.. D..’in eylemi değerlendirilirken, bu fiilleri görev yaptığı okula kaynak sağlamak amacıyla yaptığı ve bir kısmını okula harcadığı yolundaki savunmasına itibar edilmeyerek, Devlet dolandırılarak okula kaynak sağlanamayacağı ve bu amaçla yapılmasının bile, eylemi meşrulaştıramayacağı belirtilmiştir.
BK’nın 53. (TBK 79) maddesinde belirtildiği ve Yargıtay uygulamaları ile istikrar kazandığı üzere bu mahkumiyet kararı hukuk hakimi yönünden bağlayıcıdır. Bu nedenle de davalı M.. D..’in yukarıda anılan suçları işleyerek elde ettiği paranın bir kısmını okulun ihtiyaçları için harcamış olması nedeniyle hükmedilecek tazminattan indirim yapılması yerinde olmamıştır. Adı geçen davalı yönünden kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerektiği görüşündeyim.
2- Davacının; diğer davalılar N.. G.. ve S.. G..’e yönelik temyiz itirazlarına gelince; dava önce iş mahkemesinde görülmüş ve mahkemece anılan davalılar yönünden davanın reddine, diğer davalı M.. D.. aleyhine açılan davanın kabulüne karar verilmiş, bu karar davacı hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı M.. D..’in temyizi üzerine Yargıtay 22. Hukuk Dairesince asliye hukuk mahkemesi görevli olduğundan bahisle (karar düzeltme aşamasında) bozulması üzerine bozma kararına uyularak davaya asliye hukuk mahkemesi sıfatıyla bakılmıştır.
Görevli mahkemede bakılan dava, görevsiz mahkemede açılan davanın devamı niteliğinde olduğundan, görevsiz mahkemede yapılan taraf işlemleri (örneğin; feragat, kabul, sulh, iddia ve savunmanın genişletilmesi yasağı gibi) geçerli olmaya devam eder. Temyiz de bir taraf işlemidir. Davacı vekili davalılar N.. G.. ve S.. G.. ile ilgili ilk verilen (görevsiz mahkemede) ret kararını temyiz etmediğine göre bu davalılar hakkındaki istemin reddine ilişkin karar yerinde olup, davacının anılan davalılara yönelik temyiz itirazlarının reddine ilişkin çoğunluk kararına katılıyorum.
Açıklanan nedenlerle davalı M.. D..’le ilgili olarak Dairemizin çoğunluğunun onama kararına katılmıyorum. 09/11/2015