Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2015/10461 E. 2015/10171 K. 28.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10461
KARAR NO : 2015/10171
KARAR TARİHİ : 28.09.2015

MAHKEMESİ : Hatay 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2014
NUMARASI : 2010/2120-2014/437

Davacı M.. H.. vekili Avukat Aziz tarafından, davalı İ.. K.. aleyhine 29/11/2010 gününde verilen dilekçe ile fazladan ödenen döner sermaye katkı paylarının iadesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; hukuki yarar yokluğundan davanın reddine dair verilen 08/05/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava; davalıya, Mustafa Kemal Üniversitesi saymanlığında görevli olduğu 2004-2006 dönemine ait fazladan ödenen 3.904,49 TL ek ödeme tutarının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece dava hukuki yarar yokluğundan reddedilmiş; karar, davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davalılar, davanın hukuki yarar yokluğundan ve idari yargının görevli olduğundan reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, Danıştay İçtihadı Birleştirme kararı ve Kamu Zararlarının Tahsiline İlişkin Usul ve Esaslar hakkında Yönetmelik hükümlerine göre davacı idarenin dava konusu fazladan ödenen ek ödeme tutarını tahsil etmesi mümkün iken, alacak davası açmasında hukuki yarar bulunmadığı gerekçe gösterilerek davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Dava 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 666 sayılı KHK ile mülga Ek Madde 13’te düzenlenmiş olan ek ödemeye ilişkin olup, kanunen yapılması gereken kesintinin yapılmadan davalıya fazladan ek ödeme yapılmasına ilişkindir.
HGK’nun 05.12.1984 tarih 1982/13-387 E. 1984/997 sayılı kararında idarenin şart tasarrufa dayanmayan hatalı ödemesinin idare tarafından Borçlar Kanununun sebepsiz zenginleşme kurallarına göre geri istenebileceği açıklanmış olup, dava konusu fazla ödemenin idarece sebepsiz zenginleşmenin varlığı ispat edilerek ilam alınmadan tahsil edilemeyeceğinden, mahkemece belirtilen bu gerekçelere dayalı olarak, hukuki yarar bulunduğu da gözetilerek inceleme yapılıp bir karar verilmesi gerekirken, usulden davanın reddine karar verilmesi yerinde değildir. Davanın esasına girilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken mahkemece açıklanan yön gözetilmeden, yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA 28/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.