YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10344
KARAR NO : 2015/9501
KARAR TARİHİ : 07.09.2015
MAHKEMESİ : Şemdinli Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2015
NUMARASI : 2014/73-2015/69
Davacı R.. İ.. vekili Avukat Dincel tarafından, davalı Maliye Hazinesi aleyhine 03/01/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız el koyma nedenine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş, hüküm, davalı hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kendisine ait küçükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda üzerine atılı suçtan beraatine ve yedieminde bulunan hayvanların kendisine iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek, bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalıdan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı idare, yediemine teslim edilen hayvanların iade edilmemesinde kusurları bulunmadığını, yedieminin malları iade etmediğini savunarak davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
a) Mahkemece, bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemiz 2013/444 esas ve 2014/650 karar sayılı ilamı ile hayvanların el koyma tarihindeki değerleri belirlenmek ve uygun miktarda hakkaniyet indirimi yapılarak davacının zararı hesaplanmak üzere bozulmuştur. Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yeniden bilirkişi raporu alınmıştır. Ancak zooteknist bilirkişi tarafından hesaplama yapılırken; el konulan hayvanların el koyma tarihindeki değeri esas alınarak hesaplama yapılması gerekirken, hayvanlara el koyma tarihi ile ceza mahkemesi kararının kesinleşme tarihi arasındaki dönemi esas alınarak ve olmayan gelir kalemleri ile birlikte bozmaya aykırı olarak hesaplama yapıldığı, mahkemece bu rapor esas alınarak hüküm kurulması usul ve yasaya uygun olmamıştır.
b)Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde hükmedilen tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 (TBK 51,52) maddeleri gereğince indirim yapılırken esas alınan indirim oranı Yargıtay uygulamalarına aykırı olarak düşük belirlenerek az miktarda indirim yapılması ve fazladan tazminata hükmedilmesi usul ve yasaya uygun olmamıştır.
c) Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; davacı tarafın başlangıçta 8.000,00 TL tazminat talep ettiği, bilirkişinin bozma öncesi alınan raporda zararı 29.349,05 TL olarak hesapladığı ve davacının da 07/05/2012 tarihinde bu miktar üzerinden harç yatırıp ıslah talep ettiği anlaşılmaktadır. Bozma sonrası ise yeniden rapor alınmış ve bilirkişi tarafından zarar miktarı bozma ilamına da aykırı olarak 57.919,85 TL olarak hesaplanmış ve hakkaniyet indirimi bu miktar üzerinden yapılarak 37.068,70 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Sonuç olarak, talepten fazlaya hükmedilmiş olması usul ve yasaya uygun olmamıştır.
Şu durumda; dairemizin bozma ilamına uyulduğu halde zarar kapsamının belirlenmesine ve hakkaniyet indirimine yönelik bozma ilamı gereğinin yerine getirilmemiş olması usul ve yasaya uygun olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ :Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a-b-c) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davalının öteki temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 07/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.