YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9093
KARAR NO : 2015/4680
KARAR TARİHİ : 13.04.2015
Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 30/07/2013 gününde verilen dilekçe ile 6831 sayılı Kanuna muhalefet nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 6831 sayılı Kanuna muhalefet nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında yapılan yargılamanın son oturumunda davanın kabulü ile, 3.913,72 TL’nin davacının talebi doğrultusunda Bulancak Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/99 esas sayılı dosyasının karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Gerekçeli kararda hüküm kısmının yine aynı şekilde kısa kararda olduğu gibi belirtilmiş olduğu gerekçe kısmında ise tazminat miktarı olarak belirlenen rakamın 8.913,72 TL yerine sehven 3.913.72 TL olarak yazılmış olduğu belirtilmiştir. Mahkemece, gerekçeli karar taraflara tebliğ edilmeden hatanın fark edildiği belirtilerek, karara tashih şerhi yazılmış, hüküm kısmında maddi tazminat miktarının sehven 3.913,72 TL olarak yazıldığı, doğrusunun 8.913,72 TL olduğu, 8 rakamı yerine 3 rakamının yazıldığı belirtilerek hüküm kısmı düzeltilmiştir. Her ne kadar tashih şerhi yazılmış ise de, kısa karar son celse de tarafların yüzüne karşı okunmuştur. Bu durum tashih şerhi ile düzeltilemez. Bu durumda kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir.
Mahkemece kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkinin giderilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.