YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7560
KARAR NO : 2015/2935
KARAR TARİHİ : 11.03.2015
MAHKEMESİ : Eskişehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/01/2014
NUMARASI : 2011/237-2014/52
Davacı I.. G.. tarafından, davalı C.. Y.. aleyhine 14/04/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 30/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istemin reddine hükmedilmiş; karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı Eskişehir’deki evinin kapalı garajından kendisine ait Mini Cooper aracının davalı tarafından alındığını belirterek; aracın değerinin tahsilini talep etmiştir.
Davalı, savcılığa verdiği beyanı ve dilekçesinde: aracı aldırıp evinin yan sokağına park ettirdiğini, aynı günün gecesi araçların bulunduğu yerden bilmediği kişilerce alınmış olduğunu son derece teknolojik olan aracı yedek anahtarı olmayan birinin alamayacağını dolayısıyla davacı tarafın aldığını beyan etmiştir.
Mahkemece, davacının davasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TMK’nun 6. ve HMK’nun 190. maddeleri uyarınca, ispat yükü iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. Davacı, aracını bulunduğu yerden davalının aldığını iddia etmiştir. Davalı ise aracı aldırdığını kabul etmiş; ancak daha sonra aracı koyduğu yerden başkalarının aldığını, son derece teknolojik olan aracı yedek anahtarı olmayan birinin alamayacağını dolayısıyla davacı tarafın aldığını iddia etmiştir. Davalı aracı bulunduğu yerden aldırdığını kabul ettiğine göre davacının iddiası ispatlanmıştır. Buna mukabil davalının aracın davacı tarafça bıraktığı yerden götürüldüğü iddiası ise kanıtlanmamıştır. Bu hususta ispat yükü iddianın sahibi olan davalının üzerindedir. Mahkemece, bu hususta tarafların delilleri toplanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, davacının davasını ispat edemediğinin kabulü ile eksik incelemeye dayalı olarak davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş; hükmün, bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.