YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6254
KARAR NO : 2015/2988
KARAR TARİHİ : 12.03.2015
MAHKEMESİ : Tomarza Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2011/79-2013/128
Davacı Kayseri İl Özel İdaresi vekili Avukat Murat tarafından, davalı T. Ö. Develi Sey. San. Tic. Ltd. Şti. aleyhine 16/05/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 23/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı şirketin kamyonlarıyla ağır tonajlı yük nakli yapması nedeniyle, bakım ve onarım sorumluluğu altındaki yollara zarar verdiği iddiasıyla maddi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı ise; ruhsatlı olarak taş ocağı işlettiklerini, yolun belli bir kısmını kullandıklarını, yükün tonaj sınırını aşmadığını, alt yapının yetersizliği ile yolun eksik işçilik ve malzeme kullanılarak yapıldığını ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, zararın davalının kamyonlarının aşırı yük taşımaları nedeniyle doğduğuna yönelik bir tespitin bulunmadığı, ayrıca yolun yapım kalitesinin de gerekli standartların altında olduğu şeklindeki gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; mahallinde yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporu ile, yolun davalının araçlarının geçtiği bölümleri dışındaki kısımlarında hasar bulunmadığı ve davaya konu yolda meydana gelen hasarın davalıların araçlarının geçişleri nedeniyle oluştuğu anlaşılmaktadır. Mahkemece tespit edilen bu olgular sonucunda davanın reddi doğru olmayıp, mahkemenin gerekçesinde belirttiği sebepler ancak tazminattan makul bir indirim yapılmasını gerektirebilir. Şu durumda; yolun kalitesi ve başka araçların da yolu kullanması gibi olgular gözönüne alınarak olay tarihi itibariyle uygulanması gereken 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 43. ve 44. maddeleri (6098 sayılı TBK m.51, 52) gereğince uygun bir indirim yapılması gerektiği de gözetilerek zarar kapsamı belirlenmeli ve hüküm altına alınmalıdır. Açıklanan nedenlerle, istemin tümden reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.