Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2014/18061 E. 2015/14201 K. 07.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18061
KARAR NO : 2015/14201
KARAR TARİHİ : 07.12.2015

MAHKEMESİ : İskenderun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2014
NUMARASI : 2011/750-2014/390

Davacı E.. D.. vekili Avukat F.. B.. tarafından, davalı H.. M.. aleyhine 19/10/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15/05/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, mal varlığına haksız el koymadan kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kendisine ait tankere mazot kaçakçılığında kullanıldığı iddiası ile el konulduğunu, teminat karşılığı tankeri geri aldığını, ceza yargılaması sonucunda sanıkların beraatine ve tanker için ödemiş olduğu teminatın iadesine karar verildiğini ancak bu süreçte maddi ve manevi zararlarının oluştuğunu iddia ederek, uğranılan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kural olarak, mala verilen zararlar nedeniyle manevi tazminat istenilemez. Gerek BK. 49. maddesi gerekse T.. 24. maddesinde, kişilik haklarının zarara uğratılması durumunda manevi tazminat istenilebileceği öngörülmüştür. Bu düzenlemeler, mal varlığına ilişkin zararları içermez. Şüphesiz, mal varlığına yönelik eylemler de, kişiyi az veya çok üzüntüye düşürebilir. Ancak, böyle bir nedenden kaynaklanan ihlaller, manevi tazminat yolu ile giderim kapsamında düşünülemez. Mahkemece, manevi tazminat isteminin tümden reddi yerine kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine 07/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.