YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17366
KARAR NO : 2015/13694
KARAR TARİHİ : 26.11.2015

MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2014
NUMARASI : 2012/677-2014/220

Davacı C.. E.. vekili Avukat Şerare tarafından, davalı N.. H.. aleyhine 06/01/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 10/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava kişilik haklarına saldırı iddiasına dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, dava dışı bir kişi ile evliyken davalı ile ilişki yaşadığını ve bu ilişki sonucu bir çocuk doğduğunu, bu durumun o dönemki eşi tarafından öğrenilmesi üzerine sokağa atıldığını ve boşandıklarını, çocuğun soybağının mahkeme kararıyla reddedildiğini, ailesinin de kendisine sahip çıkmadığını ve yaşadığı maddi zorluklar nedeniyle çocuğunu yuvaya bırakmak zorunda kaldığını, davalının bu zaman zarfında telefonunu değiştirip izini kaybettirdiğini, çocuğu ve kendisiyle ilgilenmediğini, maddi ve manevi görevlerini yerine getirmediğini belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı tarafından davaya cevap verilmemiştir.
Mahkemece, davalının davacı ve müşterek çocuğunu ortada bıraktığı, çocuğun bakım ve gözetimiyle ilgilenmeyerek mağduriyetine neden olduğu gerekçesiyle istem ksımen kabul edilmiştir.
Dosya kapsamından; davacı ve davalının müşterek çocuğun doğduğu tarihte dava dışı kişiler ile evli oldukları anlaşılmaktadır. Davacı, davalı ile ilişki yaşadığı dönemde ergin olup davalı ile karşılıklı rıza dahilinde bir ilişki yaşamışlardır. Davacı evliliğin kendisine yüklediği sadakat borcuna uymayarak kendi kusurlu davranışı ile tazminat istemine konu olaylara neden olmuştur. Hiç kimse kendi kusuruna dayanarak hak elde edemeyeceğine göre; davacının manevi tazminata hak kazanamayacağı açıktır. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek istemin tümden reddi gerekirken, kısmen kabulü doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/11/2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanması görüşünde olduğumdan sayın çoğunluğun bozma kararına katılmıyorum.26/11/2015