YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16721
KARAR NO : 2015/13134
KARAR TARİHİ : 17.11.2015
MAHKEMESİ : Mersin 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/06/2014
NUMARASI : 2013/26-2014/176
Davacı M.. Y.. vekili Avukat Mehmet tarafından, davalı A.. B.. aleyhine 10/07/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 24/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava haksız haciz nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili tarafından, müvekkilinin alacağının tahsili için başlattığı ilamsız takipte müvekkiline yapılan ödemenin, ödeme emrinin iptali nedeniyle borçlunun talebi üzerine muhtıra ile müvekkilinden geri istendiği, muhtıranın iptali için dava açmalarına rağmen müvekkilinin evinde fiili haciz yapıldığı, bilahare muhtıranın ve bu muhtıra nedeniyle yapılan hacizlerin iptaline karar verildiğini, haksız olarak yapılan haciz nedeniyle müvekkilinin kişilik haklarının ihlal edildiğini belirterek manevi tazminat talebinde bulunulmuştur.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, uyuşmazlığın konusunu oluşturan iade istemli muhtıranın gönderilmesi ve tahsil edilen paranın iade edilmemesi üzerine yapılan haciz işleminin icra müdürlüğü görevlileri tarafından görevlerini kötüye kullanmak suretiyle kasıtlı olarak yapıldığına dair dosya içeresinde bir bilgi ve belge bulunmadığı, yapılan işlemlerin hatalı olduğu kabul edilse dahi davacı taraf bu işlemler neticesinde kişilik haklarının ihlal edildiğini ve manevi zarara uğradığını kanıtlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelere göre; davacı tarafından dava dışı A. Otel Tur. Taş. ve Tic. Ltd. Şti, aleyhine ilamsız takip yapıldığı, borçlu vekillerince ödeme emrinin iptali için şikayet yolu ile dava açıldığı, icra mahkemesince %15 teminatla takibin durdurulmasına karar verildiği, bu teminatın borçlu tarafından 6350 TL olarak icra dosyasına yatırıldığı, davanın takip edilmemesi nedeni ile 24/04/2010 tarihli celsede mahkemece tedbirin kaldırılması üzerine aynı tarihte alacaklı vekilinin talebiyle yatırılan teminatın alacaklı davacıya ödendiği, bilahare dosyanın yenilendiği, yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne ödeme emrinin iptaline, borçlunun icra takibini tebliğ-öğrenme tarihinin 24/02/2010 olarak kabulüne karar verildiği, bu nedenle borçlu vekilince 12/06/2012 tarihinde alacaklı tarafından çekilen paranın iadesi için muhtıra yazılmasının talep edildiği, icra müdürlüğünün bu talebi kabul ederek alacaklı davacıya muhtıra çıkardığı, belirtilen sürede alacaklının parayı iade etmemesi üzerine borçlu vekilince 31/07/2012 tarihinde haciz talep edildiği ve aynı gün davacının evinde fiili haciz yapıldığı, bu arada davacı tarafından muhtıranın iptali için 18/07/2012 tarihinde dava açıldığı, icra mahkemesince olayda İİK 40 ve 361 maddelerin uygulama yeri olmadığı, takibin derdest olduğu, sunulan bir menfi tespit ilamı bulunmadığı gerekçesi ile muhtıranın iptali ile bu muhtıra nedeniyle konulan hacizlerin hükümsüz sayılmasına karar verildiği, bu kararın Yargıtay ilgili dairesince onandığı anlaşılmıştır.
Şu halde, davacıya çıkarılan muhtıranın ve bu muhtıra nedeni ile yapılan hacizlerin mahkeme kararı ile iptal edilmesi karşısında hacizlerin haksız olduğu sabittir, mahkemece uygun bir miktarda manevi tazminata karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.