YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16640
KARAR NO : 2015/13586
KARAR TARİHİ : 25.11.2015
MAHKEMESİ : İstanbul 25. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/05/2014
NUMARASI : 2013/204-2014/234
Davacı F.. K.. vekili Avukat Hüseyin tarafından, davalı M.. T.. aleyhine 19/08/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/05/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazları dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının yöneticisi bulunduğu şirketle internet sitesi kurulması, geliştirilmesi ve kontrolünün yapılması hususunda anlaşmaya varıldığını, davalı tarafından kurulan internet sitesi üzerinden sahibi olduğu şirketin ürünlerinin satışına başlandığını, davalı ile aralarında anlaşmazlık başlayınca müşteri datalarına ait sayfaların açılamadığını, davalının gönderdiği hakaret içerikli e-mailler ile kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu ileri sürerek manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davalı tarafından gönderilen e-mailde “dansöz gibi” ifadesi kullanılarak davacının kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu kabul edilerek, istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Manevi zarar, kişilik değerlerinde oluşan objektif eksilmedir. Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi “Kişilik hakkının zedelenmesinden zarar gören, uğradığı manevi zarara karşılık manevi tazminat adı altında bir miktar para ödenmesini isteyebilir. Hâkim, bu tazminatın ödenmesi yerine, diğer bir giderim biçimi kararlaştırabilir veya bu tazminata ekleyebilir; özellikle saldırıyı kınayan bir karar verebilir ve bu kararın yayımlanmasına hükmedebilir.” şeklinde düzenlenmiştir. Medeni Kanun’un 4. maddesinde ise yasanın takdir hakkı tanıdığı durumlarda hakimin somut olaydaki olguları gözeterek hak ve adalete göre karar vereceği düzenlenmiştir.
Somut olayda; taraflar arasında internet sitesi ile ilgili uyuşmazlık çıkması üzerine tarafların birbirlerine mesaj gönderdikleri, davalı tarafından davacıya 02/05/2007 tarihinde gönderilen mesajda düşüncelerini ifade ettikten sonra “dansöz gibi” yakışıksız bir ifade kullandığı açık ise de; bu ifadenin muhatabı davacı açısından hakaret olarak değerlendirilmesi doğru değildir. Zira nezakete aykırı her söz tazminatı gerektiren saldırı türünden sayılamaz. Ancak bu sözler, sarf eden davalı yönünden nezaket kurallarına aykırı sözler olarak kabul edilebilir. Kuşkusuz nezaket kurallarına uymak toplumsal barışın gereklerindendir. Bu itibarla mahkemece, tazminat yaptırımı yerine BK 58/2. maddesinde bahsedilen diğer yaptırımlardan olan tecavüzün kınanmasına dair kararla yetinilmesi gerekirken, tazminat yaptırımına başvurulması doğru bulunmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine, bozma nedenine göre davacının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazları ile davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.