YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16519
KARAR NO : 2015/13670
KARAR TARİHİ : 26.11.2015
MAHKEMESİ : Kemer 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/06/2014
NUMARASI : 2013/177-2014/389
Davacı L.. J.. vekili Avukat Ezgi tarafından, davalı I.. M.. aleyhine 19/03/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, hakaret ve mala zarar verme eylemleri nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile aynı sitede komşu olarak ikamet ettiklerini, araba koymak için yaptırdığı garaj yerinin davalı tarafından haksız olarak yıkıldığını, ayrıca posta kutusuna hakaret içerikli mektuplar bırakılarak kişilik haklarına saldırıda bulunulduğunu belirterek maddi ve manevi tazminat talep etmiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, tarafların aynı sitede oturdukları, davalının davacıya ait garajı yıktığı, garaj yerinin ortak kullanım alanında olmasının davalıya garajı yıkma hakkı vermeyeceği, davalının ayrıca davacının posta kutusuna hakaret içerikli mektuplar bıraktığı, davacıya gönderilen mektupların kişilik haklarını ihlal etmiş olduğu gerekçesi ile istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davaya konu uyuşmazlık ile ilgili bulunan Kemer Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/610 esas, 2012/746 karar sayılı ilamı, hakaret suçu yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkindir. CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca; “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukukî sonuç doğurmamasını ifade eder.” Bu nedenle açıklanması geri bırakılan mahkûmiyet hükmünün, olay tarihi itibari ile yürürlükte bulunan 818 sayılı BK’nın 53. maddesi anlamında hukuk hâkimi yönünden bağlayıcılığı yoktur.
Diğer yandan, Mahkemece tazminat gerektirdiği benimsenen sözler, yakışıksız ve kaba olmakla birlikte; kişilik haklarına saldırı niteliğinde değildir ve tazminatı gerektirmez. Mahkemece bu husus gözetilerek manevi tazminat isteminin tümden reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle davalının manevi tazminattan sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.