Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2014/15630 E. 2015/12716 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15630
KARAR NO : 2015/12716
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

MAHKEMESİ : Ankara 9. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/07/2014
NUMARASI : 2013/215-2014/392

Davacı G.. O.. vekili Avukat Hüseyin tarafından, davalı M.. B.. aleyhine 19/04/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/07/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, öğretmen olduğunu, davalı öğrenci velisinin okulda çocuğunun sınav kağıdını görmek istemesi nedeniyle çıkan tartışma esnasında kendisine hakaret ettiğini, açılan ceza davası sonucunda da davalı hakkında mahkumiyet kararı verildiğini belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, asıl davacının tahrik ettiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dinlenen tanıklar ve ceza dosyası içeriğine göre hakaret olgusunun gerçekleştiği kabul edilerek bir miktar manevi tazminata karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; hükmün açıklanmasının ertelenmesi yönündeki ceza mahkemesi kararları bağlayıcı nitelikte değildir. Davalının çocuğunun bir dönem davacıdan özel ders aldığı hususu tartışmasızdır. Davacı hakkında yapılan idari soruşturma sonucunda davacının bazı öğrencilerin notlarını düşük verdiğinden, öğrenciler arasında ayrımcılık yaptığından ve evinde bazı öğrencilere özel ders verdiğinden dolayı disiplin cezası uygulanmıştır. Ceza dosyasında dinlenen tanık Nurcihan’ın beyanlarından da davalının sınav kağıdını görmek istemesi karşısında davacının “dilekçe yazın, bir de psikolojik rapor al öyle gel” demesi göz önüne alındığında, davalının davacıyı “terbiyesiz”likle suçlaması değer yargısı niteliğinde, eleştiri sınırları içindedir. Bu durumda, mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kısmen kabul kararı verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/11/2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre manevi tazminat koşullarının gerçekleştiği düşüncesindeyiz. Hükmün bozulmuş olması nedeniyle manevi tazminat miktarının şimdilik değerlendirilmeden sayın çoğunluğun davanın reddine karar verilmesi gerektiği görüşüne katılmıyoruz. 10/11/2015