YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14968
KARAR NO : 2015/13309
KARAR TARİHİ : 19.11.2015
MAHKEMESİ : Alanya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/06/2014
NUMARASI : 2010/847-2014/326
Davacı B.. Ş.. vekili Avukat Ü..U.. tarafından, davalı T.. Ş.. aleyhine 30/12/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız fiil nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kiracı olarak bulunduğu parsel üzerine inşaa ettiği atölyede “B..M..” adı ile faaliyet gösterdiğini, davalı şirket tarafından komşu parsele yapılan inşaat sırasında, atölyenin bir bölümünün yıkılmasına ve mobilya yapımında kullanılan makinelerin hasar görmesine sebebiyet verildiğini, iş yerinin kullanılamaz hale gelmesi nedeniyle kazanç kaybı doğduğunu belirterek; uğradığı zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, 29/01/2013 havale tarihli bilirkişi raporu hükme esas alınarak istemin kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalı şirket tarafından bitişik parselde yapılan temel hafriyatı çalışmaları sırasında zeminin kaymasına neden olunduğu, bunun neticesinde de davacı şirket tarafından mobilya atölyesi olarak kullanılan tek katlı binanın duvarının yıkıldığı, çatısının deforme olduğu, atölye içerisinde bulunan bir kısım makinelerin hasar gördüğü, bu hali ile atölyenin mobilya imalatında kullanılamayacağı anlaşılmaktadır.
Hükme esas alınan 29/01/2013 havale tarihli bilirkişi raporunda, binadaki toplam inşaat zararı, makinelerde oluşan zarar ve kazanç kaybı hesaplanmıştır. Kazanç kaybına yönelik hesaplama; A.. O.. 13/10/2010 tarihli yazısında bildirilen kazanç miktarı esas alınarak olay tarihinden, dava tarihine kadar olan süre üzerinden yapılmıştır. İtiraz üzerine aynı heyetten alınan 21/06/2013 tarihli ek raporda; davaya konu atölyenin eski hale getirilmesi için gerekli olan sürenin yaklaşık 30 gün olduğu, makinelerle ilgili tamiratların da bu sürede yapılabileceği belirtilmiş, ikinci keşif sonrası düzenlenen 29/01/2014 tarihli raporda da makul eski hale getirme süresinin 30 gün olduğu hususu teyit edilmiştir.
Somut olayda; davalı şirketin haksız eylemi nedeniyle uğranılan zarar talep edilmektedir. Davacının bina ve makine zararı ile uğradığı kazanç kaybını talep etmesinde hukuka aykırı bir yön bulunmamaktadır. Ancak kazanç kaybına yönelik tazminat, eski hale getirme için gereken makul süre ile sınırlı olarak istenebilir. Dava tarihi itibari ile atölyenin hala kullanılamıyor olduğundan bahisle, olay tarihinden dava tarihine kadar olan kazanç kaybına hükmedilmesi doğru değildir. Şu halde mahkemece yapılacak iş; 30 gün üzerinden ve Alanya Mobilyacılar, Doğramacılar ve Hızarcılar Odası’nın 13/10/2010 tarihli yazısında bildirilen kazanç miktarı esas alınarak uğranılan kazanç kaybını hesaplattırmak ve hüküm altına almaktır. Temyiz edilen kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.