YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14830
KARAR NO : 2015/12270
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

MAHKEMESİ : İstanbul 10. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2014
NUMARASI : 2006/388-2014/139

Davacı F.. Y.. vekili Avukat G. K. G. tarafından, davalılar M.. E.. ve diğerleri aleyhine 20/07/2006 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın M.. E.. ve B.. S… A.Ş. yönünden husumet yokluğundan reddine diğer davalılar yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı A.. G.. (T M. Yatırım San. Tic. A.Ş.) vekili ve davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, basın yolu ile kişilik haklarına haksız saldırı hukuksal nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davalılardan M. B. E.ve B. Yatırım Sanayı A.Ş. yönünden davanın husumet yokluğundan reddine, diğer davalılar yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ile davalılardan A.. G.. tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; Akşam Gazetesi’nin 20/07/2005 tarihli nüshasında, davalılardan B.. A.. tarafından yazılan köşe yazısında geçen “tombul serçe”, “mekanik yağ tüccarı”, “muhteşem ikili”, “etnik ağırlığı” gibi ifadelerle ve yazının geneli ile hakaret edildiğini, küçük düşürüldüğünü, toplumu davacıya kışkırtan bir üslup kullanıldığını ve böylece kişilik haklarına saldırıda bulunulduğunu belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekili; davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, Basın Kanunu’nun 13. maddesi gereğince davalılardan Mehmet B. E. ve Basım Yatırım Sanayı A.Ş. yönünden davanın husumet yokluğundan reddine, diğer davalılar yönünden ise, yazıda geçen benzetmelerin ve öne sürülen iddiaların hakaret niteliğinde olduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden; genel olarak yazı bir bütün olarak dikkate alındığında, davacı ile dava dışı Ö. F.’ın ilişkileri ve gazetecilerin dövülmesi olaylarının eleştirildiği, eleştiri sınırlarının aşılmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının kişilik haklarına yönelik bir saldırı söz konusu değildir. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, istemin tümden reddi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçe ile bir kısım davalıların manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olması doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle temyiz eden davalı A.. G.. yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.