Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2014/14110 E. 2014/15042 K. 12.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14110
KARAR NO : 2014/15042
KARAR TARİHİ : 12.11.2014

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 22/05/2014 gün ve 2013/8747-2014/8467 sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilmiştir. Süresi içinde taraflar vekillerince kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla HUMK’nun 440-442. maddeleri uyarınca tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Temyiz ilamında bildirilen gerektirici nedenler karşısında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun değişik 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birine uygun olmayan davalıların tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme istemleri reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer karar düzeltme istemlerine gelince;
Dava, yargı kararının uygulanmaması nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; kararın taraflarca temyizi üzerine Dairemizce davacıların tüm temyiz itirazları reddedilerek davalılar yararına bozulmasına karar verilmiştir. Taraflar kararın düzeltilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, maddi tazminata yönelik istemin kısmen kabulüne, manevi tazminat isteminin ise reddine karar verilmiş, kendisini vekil ile temsil ettiren davalılar yararına manevi tazminat yönünden nispi ve ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmiştir.
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 10/3 maddesi uyarınca; manevi tazminat davasının tümden reddi halinde tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre maktu vekalet ücretine hükmedilecektir. Mahkemece reddedilen manevi tazminat istemine ilişkin davalılar yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
Yine; Tarifenin 3/2 maddesi uyarınca müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddi halinde ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine her ret sebebi için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmolunacağı düzenlenmiştir. Bu düzenleme gözardı edilerek kendisini ayrı ayrı vekille temsil ettiren davalılar yararına ret sebebi aynı olan manevi tazminat istemi yönünden ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi de doğru görülmemiştir.
Kararın açıklanan nedenlerle davacılar yararına da bozulması gerekirken, bu yönün bozma nedeni yapılmadığı anlaşıldığından, davacıların karar düzeltme istemi kabul edilmeli, Dairemizin 22/05/2014 gün ve 2013/8747 Esas, 2014/8467 Karar sayılı bozma kararında yer alan bozma nedenine ilave olarak, karar yukarı da açıklanan nedenle de bozulmalıdır.
SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası’nın 440-442 maddeleri gereğince davacıların karar düzeltme isteminin kabulüne; Dairemizin 22/05/2014 gün ve 2013/8747 Esas, 2014/8467 Karar sayılı bozma kararında yer alan bozma nedenlerine ilave olarak kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle de davacılar yararına BOZULMASINA; davalıların tüm, davacıların diğer karar düzeltme istemlerinin ilk bentteki nedenlerle reddine, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 422/3. ve 4421 sayılı Kanunun 2. ve 4/b-1. maddeleri gereğince takdiren 228,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyen davalılardan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine ve aşağıda yazılı red karar harcının davalılara yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna, davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.