YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13646
KARAR NO : 2015/2499
KARAR TARİHİ : 04.03.2015

MAHKEMESİ : Urla Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/10/2013
NUMARASI : 2012/120-2013/530

Davacı-karşı davalı A.. U.. vekili Avukat Haluk tarafından, davalılar H.. E.. ve diğeri aleyhine 22/03/2012 gününde ve davalı-karşı davacı H.. D.. tarafından, davacı-karşı davalı A.. U.. aleyhine 21/05/2012 gününde verilen dilekçeler ile karşılıklı maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın, davalı H.. E.. yönünden kısmen kabulüne, davalı-karşı davacı H.. D.. yönünden reddine, karşı davanın ise kısmen kabulüne dair verilen 25/10/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı-karşı davalı A.. U.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı-karşı davalı A.. U..’un aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacı-karşı davalı A.. U..’un davalı-karşı davacı H.. D..’ya yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava ve karşı dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın ve karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı-karşı davalı A.. U.. tarafından temyiz edilmiştir.
Asıl davada davacı; davalılardan kızının öğrenim gördüğü okulda öğretmen olan H.. D.. tarafından, diğer davalı ve okulda başka bir öğrencinin velisi olan Hamdi kışkırtması ve azmettirmesi sonucu davalı H.. E..’in kendisini darp ettiğini belirterek, uğradığı maddi ve manevi zararının davalılara ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Karşı davacı H.. D.. ise, davacı A.. U..’un okulun ilk gününden itibaren sınıfın kalabalık olduğunu ileri sürerek sınıfına müdahale etmeye çalıştığını, bu nedenle sınıftaki diğer öğrenci velileri ile arasında tartışma çıktığını ve davacı tarafın velileri aşağılayıcı tavırlarda bulunduğunu, kendisine hakaret içeren sözler söylediğini ve bu nedenle okulda bayıldığını belirterek, maddi ve manevi zararının karşılanmasını istemiştir.
Dava dosyasının incelenmesinde; davacı A.. U..’un kızının davalılardan H.. D..’nun öğretmen olarak görev yaptığı okulda ve sınıfında öğrenim gördüğü, sınıfların kalabalık olması ve davacının kızının yanında oturan öğrenci nedeniyle davacının okul idaresi ve davalıyla aralarında anlaşmazlıklar olduğu, olay tarihinde yine benzer meseleler nedeniyle taraflar arasında okulda tartışma yaşandığı ve tansiyon hastası olan davalının bayılarak hastaneye kaldırıldığı, ancak dosya kapsamı ile bu tartışma sırasında asıl davacının karşı davacıya yönelik hakaret veya fiili müdahalesini içeren bir haksız eyleminin mevcut olmadığı anlaşılmaktadır.
Her ne kadar mahkemece, davalı-karşı davacı H.. D..’nun davacı-karşı davalı A.. U..’un okul içerisinde manevi saldırılarına maruz kaldığı ve okulda öğretmen olarak görev yaptığı göz önünde bulundurularak davalı-karşı davacı H.. D..’nun manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiş ise de; dava dosyası kapsamı ile BK’nun 47. ve 49. maddesi uyarınca tazminat koşullarının oluşmadığı anlaşılmakla; karşı davacının manevi tazminat isteminin de tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçe ile kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru olmamış, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacı-karşı davalı A.. U..’un diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenler ile reddine 04/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.