YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12608
KARAR NO : 2015/4766
KARAR TARİHİ : 14.04.2015

Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar … ve diğerleri vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve diğerleri aleyhine 27/03/2009 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/05/2014 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 14/04/2015 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalılar vekili Avukat … geldi, karşı taraftan davacılar adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dava, kasten yaralama eylemi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, olay tarihinde ergin olmayan, davalıların çocuğu …’un, oğulları …’nin gözüne yumruk attığını, davacı çocuğun gözünde görme kaybı oluşacak şekilde yaralandığını belirterek; maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, işin esası incelenerek istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davanın hukuki sebebinin belirlenmesi hakimin görevidir. Dava dilekçesinin başlık kısmında, her ne kadar, baba … ile anne …, … …’a velayeten davalı olarak gösterilmişler ise de dava dilekçesinin açıklamalar bölümünde açıkça, anılan davalıların sorumluluklarının ev başkanı olmaları sıfatıyla söz konusu olduğu belirtilmiştir. Buna göre davanın yasal dayanağı Türk Medeni Kanunu’nun 369. maddesidir. Anılan Kanun maddesi, yasanın düzenleniş şekli itibariyle ikinci kitabında yer almaktadır.
4787 sayılı Aile Mahkemesi’nin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4. maddesinde; Türk Medeni Kanunu’nun ikinci kitabından doğan dava ve işlerin aile mahkemesinde çözümleneceği belirtilmektedir. Somut olay itibariyle de TMK’nun 369. maddesinin uygulanması söz konusu olacağından davanın aile mahkemesi’nce görülmesi gerekirken genel mahkemede görülmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davalılar yararına takdir olunan 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacılara yükletilmesine, davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.