YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12566
KARAR NO : 2015/10068
KARAR TARİHİ : 17.09.2015
MAHKEMESİ : Sorgun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/03/2014
NUMARASI : 2013/7-2014/116
Davacı S.. B.. vekili Avukat Kemal tarafından, davalı S.. Ş.. aleyhine 07/01/2013 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 06/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Sorgun Belediyesinde 25 yıl görev yapan davacının çalıştığı dönemde 2200 ek gösterge üzerinden maaş alması gereken dönemlerde 3000 ek gösterge üzerinden maaş aldığını ayrıca usulsüz vekalet aylığı aldığını, yersiz ödenen bu tutarların tahsili amacıyla başlatılan takibe de haksız olarak itiraz ettiğini belirterek itirazın iptalini istemiştir.
Davalı, almış olduğu ek göstergenin ve vekalet ücretinin mevzuata uygun olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın redine karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalıya ödenen vekalet ücretinin 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 86. maddesine uygun olduğu belirtilmiştir. Ancak davalıya fazla ödendiği iddia edilen ek gösterge tutarından harcama yetkilisi ve gerçekleştirme görevlisinin sorumlu olduğu belirtilerek, ek gösterge tutarının fazla olup olmadığı konusunda bir tespit yapılmamıştır. Davalıya hak etmediği halde ödenen bir maaş tutarı varsa davacının bunu davalıdan isteme hakkı vardır. Şu durumda mahkemece konusunda uzman bir bilirkişiden davalının ek gösterge tutarının mevzuata uygunluğu konusunda bir rapor alınmalı ve sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Denetime elverişli olmayan yetersiz bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) no’lu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA; davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.