Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2014/12554 E. 2015/10175 K. 28.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12554
KARAR NO : 2015/10175
KARAR TARİHİ : 28.09.2015

MAHKEMESİ : Samsun 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2014
NUMARASI : 2013/63-2014/77

Davacı T.C. Ziraat Bankası A.Ş. Genel Müdürlüğü vekili Avukat Hüsnü tarafından, davalı A.. T.. aleyhine 17/05/2005 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 10/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kurum zararından kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı banka, davalının müdür olarak görev yaptığı dönemde aile bireyleri adına usulsüz olarak kredi kartı düzenlediğini ve kredi kartlarının kullanımı sonucunda oluşan borçların ödenmemesi nedeni ile kurumun zarara uğradığını iddia ederek, oluşan zararın davalıdan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporu esas alınarak talebin kısmen kabulü ile alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dava, haksız eylem nedenine dayalı tazminat istemine ilişkin olup faiz başlangıcı haksız eylem tarihi olmalıdır.
Davacı vekili dava dilekçesinde tazminat talebi yönünden faiz başlangıcını haksız eylem tarihinden daha sonraki bir tarih olan 10/01/2005 tarihi olarak belirlediğine göre taleple bağlı kalınarak bu tarihten itibaren faize hükmedilmesi gerekmektedir.
Yerel mahkemece, yukarıda açıklanan düzenleme ve davacı talebi gözardı edilerek faiz başlangıç tarihinin dava tarihi olarak belirtilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 438/son maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasında 1. bendinde yer alan “Davanın kısmen kabulüne, 42.750,85 TL alacağın taleple bağlı kalınarak asıl alacak olan 7.483,44 TL’ye dava tarihinden itibaren %76,44 oranında işleyecek temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” şeklindeki sözcük dizelerinden “dava tarihinden itibaren” sözcüklerinin çıkartılarak yerine “10/01/2005 tarihinden itibaren” sözcüklerinin eklenmesine, davacının öteki temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddiyle, kararın davacı yararına düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 28/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.