YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12470
KARAR NO : 2015/10233
KARAR TARİHİ : 29.09.2015
MAHKEMESİ : Ankara (Kapatılan) 17. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 26/05/2014
NUMARASI : 2014/117-2014/146
Davacı A.. M.. vekili Avukat Erdem tarafından, davalılar K.. M.. ve diğerleri aleyhine 05/07/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 26/05/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı Y.. T.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kurum zararı nedeniyle alacak istemine ilişkindir. Mahkemece görevsizlik nedeniyle dava reddedilmiş, karar davacı ve davalılardan Y.. T.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davacı tarafından yapılan bayilik ihalesini davalı Ö. Org. A.Ş. şirketinin kazandığını fakat borçlarını ödemediği için sözleşmenin feshedildiğini, davalı firmanın 144.720,46 TL borcunun bulunduğunu, davalı firmanın verdiği teminat mektuplarının bir kısmının paraya çevrildiğini, ancak 05/08/2011 düzenleme tarihli 03/08/2011 vade tarihli 51510000417 nolu banka teminat mektubunun süresinde nakte çevrilmediğini, davalılar Y.. T.., K.. M.. ve K.. D..’in teminat mektubunu süresinde nakde çevirmemekten dolayı sorumlu olduklarını belirterek, fazlaya dair haklar saklı kalmak üzere 120.000 TL alacağın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Dosya içeriğinden, davanın ilk önce Asliye Hukuk Mahkemesinde iş bu davanın davalıları ile Ö. Org. A.Ş. şirketi hakkında birlikte açıldığı, Ankara 6. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/365 Esas sayılı ve 15/11/2013 tarihli kararıyla “Davacı müdürlük 24/03/1950 tarihli 5659 sayılı yasa ile özel hukuk esaslarına göre kurulmuş İdare edilen bir kuruluş olup, davalı şirkette tacir olduğundan, dolayısıyla bayilik sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlığın ticaret mahkemesinde görülmesi” gerekçesi ile görevsizlik kararı verilerek dosyanın iş bu Ticaret mahkemesine gönderildiği, mahkemece davalı Ö. Org. A.Ş. hakkındaki dava ayrılarak başka bir esasa kaydedildiği ve davacı ticari işletme olsa da davalıların gerçek kişi olduğu, tacir sıfatının bulunmadığı, davanın ticari dava olmadığı, mahkemenin görevli olmasının dava şartlarından olduğu ve dava şartlarınında davanın her aşamasında mahkemece resen dikkate alınacağı, mahkemenin görevsiz olduğu gerekçesi ile davanın usulden reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Aynı olay nedeni ile açılan davada davalı şirket yönünden tefrik kararı verilerek gerçek kişi davalılar hakkında görevsizlik kararı verilmesi yargılamanın temel prensiplerinden olan usul ekonomisi açısından doğru değildir. Davalar arasında bağlantı olduğu ve tahkikatın birlikte yürütülmesinde hukuki menfaat bulunduğu görülmektedir. Bu durumda mahkemece, tefrik kararı verilmeden işin esasına girilerek karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmamış kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden taraflardan peşin alınan haçların istekleri halinde geri verilmesine 29/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.