YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12421
KARAR NO : 2015/10194
KARAR TARİHİ : 28.09.2015
MAHKEMESİ : Ankara 23. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/11/2013
NUMARASI : 2004/58-2013/565
Davacı-karşı davalı R.. D.. vekili Avukat Cavit tarafından, davalı-karşı davacı Şeref aleyhine 09/02/2004 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın usulden reddine, karşı davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası’nın 5236 sayılı Yasa ile eklenen Ek 4. madde gereğince HUMK’nun 427. maddesi uyarınca temyize konu bölümünün 1.820,00 TL’yi geçmemesi durumunda karar kesindir. Somut olayda temyize konu olan tutar, bu düzeye ulaşmadığından davacı-karşı davalının karşı davaya yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Asıl davaya yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı-karşı davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı-karşı davalı, davalı-karşı davacının tüfekle ateş etmesi nedeniyle yaralandığını belirterek, bedensel bütünlüğüne yönelik saldırı nedeniyle uğramış olduğu maddi ve manevi zararın ödetilmesini istemiştir.
Davalı-karşı davacı, karşı dava ile davacı-karşı davalının konut dokunulmazlığını ihlal etme, tehdit ve hakaret eylemleri nedeniyle kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu belirterek manevi tazminat istemiş, asıl davanın da reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, ara karar ile bilirkişi incelemesi yaptırılmasına karar verildiği, davacı-karşı davalıya gider avansı yatırması için verilen kesin sürede eksikliğin giderilmediği gerekçesiyle HMK’nın 119. maddesi gereğince asıl davanın usulden reddine karar verilmiştir.
01/10/2011 günü yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nın 120. maddesi “Davacı, yargılama harçları ile her yıl Adalet Bakanlığı’nca çıkarılacak gider avansı tarifesinde belirlenecek olan tutarı dava açarken mahkeme veznesine yatırmak zorundadır. Avansın yeterli olmadığının dava sırasında anlaşılması halinde, mahkemece bu eksikliğin tamamlanması için davacıya iki haftalık kesin süre verilir” hükmünü içermektedir. Bu maddede öngörülen gider avansı, HMK’nın 114. maddesi uyarınca dava şartları arasında yer almaktadır. Dava şartlarının eksik olması ve tamamlanmaması durumunda ise, aynı Yasa’nın 115. maddesi uyarınca usulden ret kararı verilmesi öngörülmüştür. HMK’nın zaman bakımından uygulamaya yönelik 448. maddesi ise, Kanunun tamamlanmış işlemleri etkilememek kaydıyla derhal uygulanması gerektiği biçiminde düzenlenmiştir.
Eldeki dava HMK’nın yürürlüğe girdiği tarihten önce açıldığından, gider avansına ilişkin HMK’nın 120. maddesi ile yerine getirilmemesinin sonuçlarını düzenleyen HMK’nun 115. maddesinin uygulanması doğru değildir. Bilirkişi ücreti olarak istenen giderin yatırılmaması durumunda ise, dosya ve ceza dosyası kapsamı itibariyle manevi tazminata hükmedilebileceği gibi Borçlar Kanunu m.42 (6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu m.50)’ye göre maddi tazminat takdir edilebilecek iken yazılı gerekçe ile davanın usulden reddedilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacı-karşı davalının karşı davaya yönelik temyiz dilekçesinin (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.