YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12401
KARAR NO : 2015/10101
KARAR TARİHİ : 17.09.2015
MAHKEMESİ : Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2014
NUMARASI : 2011/393-2014/206
Davacı Tasfiye Halinde T. Emlak Bankası A.Ş. vekili Avukat Fahri tarafından, davalılar Z.. E.. ve diğerleri aleyhine 25/07/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 03/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, usulsüz kredi kullandırılmasından dolayı uğranılan kurum zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istem kabul edilmiş; karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı Banka, davalıların Adana şubesinin müdürü, yardımcısı ve şefi olduklarını, şubenin teftişi sırasında takibe düşen bir taşıt kredisi için davalıların şube yetkisini aşar tutardaki krediyi bölge müdürlüğünün onayı da olmaksızın kullandırdıkları, kredi verilen şirketin ve ortaklarının mali yapılarının yeterli incelenmediği, oysa şirket ve ortaklarının karşılıksız çek, protesto edilmiş senet ve takibe düşmüş kredi borçları bulunduğunu, bu durumda söz konusu kredinin verilmemesi gerektiğini, davalıların kusurları ile kullandırılan kredinin geri dönmemiş olması nedeni ile uğranılan zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar, haksız ve yersiz açılan davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, şirketin olumsuz yapısına ve bölge müdürlüğünün onayı olmamasına rağmen davalıların kredi vermiş olmaları nedeni ile tam kusurlu oldukları benimsenerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, davalılar tarafından E. Madencilik ve Tic. A.Ş. firmasına kullandırılan kredinin takibe intikal ettiği, tahsili için başlatılan Adana 4. İcra Müdürlüğü’nün 1998/3051 ve 1998/3052 esas sayılı icra dosyalarının halen derdest olduğu, aciz vesikasına bağlanmadığının belirlendiği görülmüştür.
Şu durumda, dava konusu edilen krediden dolayı dava dışı kredi borçlusu aleyhinde açılmış icra dosyaları derdest olduğundan davalılardan ödetilmesine karar verilen tutarın tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla tahsili gerektiğinin gözetilmemesi doğru değil ise de anılan eksiklik yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK 438/7. maddesi uyarınca hüküm fıkrasına tahsilde tekerrür olmamak üzere ibaresi eklenerek kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan “… 4.572,53 TL’nin…” rakamlarından sonra gelmek üzere “…tahsilde tekerrür olmamak üzere…” cümlesinin eklenmesine, davalıların diğer temyiz itirazlarının ( 1 ) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.