YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12330
KARAR NO : 2015/12458
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
MAHKEMESİ : Eskişehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/04/2014
NUMARASI : 2013/221-2014/401
Davacı S.. B.. vekili Avukat Seher tarafından, davalı V.. G.. aleyhine 08/04/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/04/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı idare vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 5434 sayılı Kanun kapsamında yersiz ödemeden kaynaklanan rücuen alacak davasıdır. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ve davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı idare, davalının 15/07/1999 tarihinde emekli olduğunu, 23/03/2001 tarihinde emekli olduktan sonra yeniden atanarak S.. B.. Eskişehir Sigorta İl Müdürlüğünde memur olarak göreve başladığını, kurum tarafından yeniden çalışmaya başladığının bildirilmediğini, emekli aylığı almayı sürdürdüğünü belirterek 01/03/2003-28/02/2013 tarihleri arasındaki yersiz ödenen aylıkların davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, Eskişehir 1. İdare Mahkemesinin 2013/384 esas sayılı dosyası ile dava açtıklarını ve bu davanın bekletici mesele yapılması gerektiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Dava konusu alacakla ilgili olarak açılan Eskişehir 1. İdare Mahkemesinin 2013/384 esas sayılı dosyasında; mahkemece, ödenen aylıkların iadesi ve aylığın kesilmesine ilişkin işlemin iptalinin istendiği, yargılama sonucunda; 01/12/2012 tarihinde ödenen aylığın kesildiği, 01/09/2007’den önceki 5 yıllık süreden önceye dayanan aylıkların tahsil edilemeyeceği, 01/09/2007 den 01/12/2012 tarihleri arasındaki ödenen haksız paranın geri istenebileceği belirtilerek bu miktar için hesaplanan 32.725,40 TL ödenen aylık, 26.984,47 TL faiz olmak üzere bu kısmın iptal edildiği görülmüştür. Fakat idare mahkemesince verilen bu kararın kesinleşip kesinleşmediği dosya kapsamıyla anlaşılamamaktadır. Somut olay itibarıyla, idare mahkemesi kararının sonucunun eldeki davaya etkisi söz konusudur. Şu durumda, idare mahkemesince verilen kararın kesinleşip kesinleşmediği araştırılarak kesinleşmemiş ise bekletici mesele yapılması, kesinleşmiş ise bu dosya nazara alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.