YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12198
KARAR NO : 2015/9899
KARAR TARİHİ : 16.09.2015
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/05/2014
NUMARASI : 2012/967-2014/164
Davacı M.. E.. vekili Avukat Atilla tarafından, davalılar F.. Y.. ve diğeri aleyhine 12/12/2012 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama eylemi nedeniyle davalılardan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; koşulları oluşmadığından manevi tazminat isteminin reddine dair verilen 13/05/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının, davalılar tarafından fiili ve sözlü saldırıya uğramak suretiyle yaralandığını ve hakarete uğradığını belirterek manevi tazminat talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, davalı F.. Y..’un davacıya yönelik herhangi bir eyleminin olmaması, davalı E.. Y..’un davacıya yönelik doğrudan bir eyleminin bulunmaması gerekçesi ile davacının manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davacının, davalı E.. Y..’un dava dışı Hakan dayanmakta olduğu demir kapıyı iteklemesi sebebi ile Hakan davacıya çarpması sonucu yere düşerek basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, davalının söz konusu olay nedeniyle, İstanbul Anadolu 32.Sulh Ceza Mahkemesi’nin 07.03.2014 tarih 2013/257 esas, 2014/213 sayılı kararıyla kasten yaralama suçundan, dava dışı Hakan Taşlıyurt’un diğer davalı F.. Y..’a hakaret suçundan mahkumiyetlerine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Davalı F.. Y.. yönünden davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik yok ise de; davacının yaralanması ile davalı E.. Y..’un eylemi arasında nedensellik bağı sabit olduğuna göre, dosya içeriği değerlendirilerek, 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. (6098 sayılı TBK’nın 56.) maddesi gereğince davacı yararına uygun bir miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle davanın tümden reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan (2) sayılı bentde gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.