YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12060
KARAR NO : 2015/10069
KARAR TARİHİ : 17.09.2015
MAHKEMESİ : Bor Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2014
NUMARASI : 2004/310-2014/52
Davacı S.. K.. vekili Avukat Ergün tarafından, davalı M.. A.. aleyhine 05/10/2004 ve 04/09/2009 gününde verilen dilekçeler ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalının eylemi nedeniyle yaralandığını, olay nedeniyle sağ kolunu eskisi gibi kullanamadığını ileri sürerek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Bedensel zarara uğrayan kimse, çalışma gücünü sürekli veya geçici olarak yitirmesinden ve ileride edineceği kazançtan yoksun kalmasından doğan zarar ile bütün giderlerini isteyebilir.( 6098 s. TBK m.54, 818 s. BK.m.46/1). Çalışamamaktan kaynaklanan zarar ise, geçici iş göremezlik nedeniyle olabileceği gibi; sürekli iş göremezlik biçiminde de olabilir. Geçici iş göremezlik zararı, zararı görenin yaptığı iş ve gelir durumu itibariyle iyileşme süresinde elde edemediği kazançtan ibarettir. Sürekli iş göremezlik zararı ise, beden gücü kaybına uğrayan kişinin, zarar görmeden önce yapmakta olduğu iş için daha fazla bir güç (efor) harcaması nedeniyle doğan zarardır. Davacı, her iki zararını da isteyebilir. Somut olayda, davacının sürekli ve geçici iş göremezlik durumu Adli Tıp Kurumu raporuyla belirlenmiştir. Ancak bilirkişi tarafından davacının 2011 yılı Temmuz ayında işe girdiği belirtilerek bu tarihten itibaren maddi tazminat hesabı yapılmıştır. Davacı olay tarihinde herhangi bir işte çalışmasa bile, salt yaşamsal faaliyetlerinin ekonomik bir değer taşıdığı ve bu faaliyetlerinden geri kalmasının davacı yönünden zarar oluşturacağı da açıktır. Şu durumda davacının geçici ve sürekli iş göremezlik zararı olay tarihinden itibaren hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Yetersiz ve yanılgılı bilirkişi raporuna dayalı olarak hüküm verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) no’lu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA; davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.