Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2014/10074 E. 2015/6401 K. 18.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10074
KARAR NO : 2015/6401
KARAR TARİHİ : 18.05.2015

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı-birleşen dosya davalısı … vekili Avukat … tarafından, davalı-birleşen dosya davacısı … aleyhine 29/05/2012-03/08/2012 gününde verilen dilekçeler ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl dava yönünden davanın kısmen kabulüne, birleşen dava yönünden davanın reddine dair verilen 18/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı-birleşen dosya davacısı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı-birleşen dosya davacısının birleşen dosyaya yönelik tüm temyiz itirazları ile davalı-birleşen dosya davacısının asıl dosyaya yönelik tüm aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalı-birleşen dosya davacısının asıl dosyaya yönelik diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı-birleşen dosya davacısı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının hakaret, yaralama ve cinsel taciz eylemleri nedeniyle uğradığı manevi zararının ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalı tarafından davacının boğazı sıkılarak yaralama eyleminin gerçekleştirildiği, davalının davacıya hakaret ettiği sübuta erdiğinden davacının kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğradığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Borçlar Kanunu’nun 47 ve 49. maddelerine (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 56 ve 58. maddelerine) göre hâkimin manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Diğer yandan hâkim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hâkimin hukuka ve hakkaniyete göre hüküm vereceği MK.m.4’de belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Dosya içeriğinden davacının, hakaret, yaralama ve cinsel taciz eylemleri nedeniyle davalıdan manevi tazminat istediği, mahkemece sadece hakaret ve yaralama eylemi değerlendirilerek manevi tazminata hükmedildiği anlaşılmıştır. Ne var ki davacı, cinsel taciz eyleminden dolayı manevi tazminata hükmedilmemesini temyize getirmemiştir. Şu halde, mahkemenin hakaret ve etkili eylemden dolayı hükmettiği manevi tazminat miktarı; olayın oluşu, davacının yaralanma derecesi ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde fazladır. Bu nedenle davacı yararına daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalı-birleşen dosya davacısı yararına BOZULMASINA; davalı birleşen dosya davacısının birleşen dosyaya yönelik tüm, davalı birleşen dosya davacısının asıl dosyaya yönelik diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.