Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2011/6560 E. 2012/4651 K. 22.03.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/6560
KARAR NO : 2012/4651
KARAR TARİHİ : 22.03.2012

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Davacı (KOSGEB) Küçük ve Orta Ölçekli Sanayi Geliştirme İdaresi Başkanlığı vekili Avukat Ayhan Selvi tarafından, davalı T.Vakıflar Bankası T.A.O. Genel Müdürlüğü aleyhine 29/04/2008 gününde verilen dilekçe ile aidat bedelinin tahsilinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/09/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, aidat bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece dava kısmen kabul edilmiş, karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı idare, 3624 sayılı Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı kurulması Hakkında Kanun’un 14/c maddesine göre alınması gereken aidatın, davalı banka tarafından ödenmediğinden bahisle tahsilini istemiştir.
Davalı banka, özel hukuk tüzelkişisi olduklarını ve anılan maddede sayılan yani, sermayesinin %50’sinden fazlasının kamu kurum ve kuruluşlarına ait bankalardan olmadıklarını, dolayısıyla aidat borcu bulunmadığını savunmuştur.
Yerel mahkeme, davalı bankanın %74,7 hisse oranındaki sermayesinin Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne ait olması nedeniyle aidat borcu bulunduğunu belirterek davayı kısmen kabul etmiştir.
Mahkemece hüküm verilmesinden sonra yürürlüğe giren 6111 sayılı, Bazı Alacakların Yapılandırılması ile Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ve Diğer Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un 97. Maddesi ile 3624 sayılı Kanun’un davacı banka ve ortakları hakkında uygulanmayacağı ve bu değişikliğin açılmış davaları da kapsayacağı konusunda düzenlemelere yer verilmiştir. Şu durumda yerel mahkemece bu yasal değişikliğin gözetilerek varılacak sonuca göre bir hüküm vermek gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.