YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/3087
KARAR NO : 2012/5093
KARAR TARİHİ : 28.03.2012
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki ölümlü trafik kazasına dayalı maddi ve manevi tazminat davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 09/12/2010 gün ve 2010/416-2010/12667 sayılı ilamıyla düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davacılar vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla HUMK’nun 440-442. maddeleri uyarınca tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, ölümlü trafik kazasına dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, Dairemizin 09.12.2010 gün ve 2010/416 E – 2010/12667 K sayılı kararı ile düzeltilerek onanmış; davacılar kararın düzeltilmesini istemiştir.
Dairemizin onama ilamında, davacıların bilirkişi raporuna göre destekten yoksun kalma tazminatına ilişkin istemlerini ıslah ettikleri, ancak ıslah dilekçesinde faiz yürütülmesini istememeleri nedeniyle taleple bağlılık ilkesi gereğince tüm tazminata olay tarihinden itibaren faiz yürütülmesinin yanlış olduğu gerekçesi ile kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Davacılar, dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak trafik kazası sonucu desteklerinin ölümü nedeniyle maddi ve manevi tazminata hükmedilmesini istemişlerdir. Yargılamanın devamı sırasında düzenlenen tazminat bilirkişi raporunda destekten yoksun kalma zararının istemden daha fazla olduğunun belirlenmesi üzerine davacılar, 02.05.2008 günlü ıslah dilekçesini vererek dava dilekçesindeki talep sonucunu artırmış ve bilirkişi raporunda belirlenen zarar miktarına göre bakiye zararını istemişlerdir. Davacıların ıslah dilekçesinde ileri sürdükleri istem, yeni bir dava niteliğinde olmayıp dava dilekçesindeki istek sonucunun artırılması biçimindedir.
Yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 176. maddesinde “Taraflardan her biri yapmış olduğu usul işlemlerinin bir kısmını ya da tamamını ıslah edebilir. Aynı davada, taraflar ancak bir kez ıslah yoluna başvurabilirler.” Aynı kanunun 177. maddesinde; “tahkikatın sona ermesine kadar ıslah yapılabilir.” biçiminde düzenleme yapılmıştır.
Dava dilekçesinde belirtilen dava konusunun(müddeabihin) ıslah yolu ile artırılması ek dava niteliğinde olmayıp dava dilekçesinin kısmi ıslahı niteliğindedir. Yasada ayrıca düzenlenmiş olması ve kendine özgü kurallarının olması nedeniyle ıslah, ek dava niteliğinde kabul edilemez. Bu nedenle davacıların dava dilekçesinde olay tarihinden itibaren faiz istemeleri dikkate alınarak mahkeme kararının onanması gerekirken, düzeltilerek onanmış olması yerinde görülmediğinden karar düzeltme talebinin kabulü ile kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası’nın 440-442. maddeleri gereğince, davacıların karar düzeltme isteğinin kabulüne, Dairemizin 09/12/2010 gün ve 2010/416 Esas, 2010/12667 Karar sayılı düzeltilerek onama ilamının kaldırılmasına ve kararın yukarıda yazılı olan nedenlerle ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının önceki kararımızı temyiz eden davalılara yükletilmesine ve tashihi karar talep eden davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.