Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2010/14142 E. 2012/1987 K. 13.02.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/14142
KARAR NO : 2012/1987
KARAR TARİHİ : 13.02.2012

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı … (kendi adına asaleten, …’a velayeten) vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 25/10/2005 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29/03/2007 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili Avukat … tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, akıl zayıflığı bulunan mağdurun fiili livata suretiyle ırzına geçilmesi nedeni ile davacının ve oğlunun manevi zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, istem kabul edilmiş; davalılar vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, oğlu …’nin davalının oğlu … tarafından fiili livata suretiyle ırzına geçildiğini ileri sürerek oğlunun ve kendisinin uğradığı manevi zararın küçük ile birlikte babasından ödetilmesini istemiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Yerel mahkemece, istem kabul edilerek, tazminatın davalılardan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Davanın hukuki sebebinin belirlenmesi hakimin görevlerindendir. Davacı dava dilekçesinde davalılardan küçük …’ın haksız eylemine, babası olan davalının ise çocuğununun yetiştirilmesi konusunda üzerlerine düşen görevleri yerine getirmediğine dayandığına göre bu davalı yönünden davanın yasal dayanağı, ev başkanının sorumluluğunun düzenlendiği Türk Medeni Kanununun 369.maddesidir. Anılan kanun maddesi, yasanın ikinci kitabında yer almaktadır.
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4.maddesinde; Türk Medeni Kanunu’nun ikinci kitabından doğan dava ve işlerin Aile Mahkemesi’nde çözümleneceği belirtilmektedir. Somut olay itibariyle TMK’nın 369. maddesinin uygulanması söz konusu olacağından davanın Aile Mahkemesi’nde görülmesi gerekirken genel mahkemede görülmesi doğru olmayıp kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.