Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2010/12422 E. 2012/446 K. 18.01.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/12422
KARAR NO : 2012/446
KARAR TARİHİ : 18.01.2012

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı … ve diğerleri vekili Avukat … tarafından, davalı … ve diğeri aleyhine 03/10/2003 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/01/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, trafik kazasında yaralanan davacının manevi tazminat talebinden ibarettir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya arasında mevcut bilgi ve belgelerden, davalı sürücünün tam kusuru ile sebebiyet verdiği trafik kazasında kazanın meydana gelmesinde bir kusurları olmayan davacıların muhtelif derecelerde yaralandığı, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiği, ancak kısmen kabul kararına rağmen davalıların yargılama ücretlerinin tamamından sorumlu tutulduğu, davacılar yararına vekalet ücreti takdirinde hataya düşüldüğü anlaşılmıştır.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 413 ve devamı maddeleri gereğince yargılama giderleri, tarafların haklılıkları oranlarına göre taraflar üzerinde bırakılır. Somut olayda davacının kısmen haklı olduğuna karar verilmiş olmasına rağmen yargılama giderlerinden davanın kabul ve reddi nisbetine göre karar verilmemiş olması doğru olmamıştır.
Dava sebebinin bütün davacıları için ortak olduğu somut olayda davacılar yararına tek bir vekalet ücreti takdiri yerine her bir davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi doğru olmamıştır.
Yukarıda sözü geçen hatalar kararın bozulmasını gerektirir ise de, bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/son maddesi gereğince temyizen incelenen kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda 2 nolu bentte gösterilen nedenlerle; mahkemece esas dava için kurulan hükmün 5. fıkrası çıkarılarak yerine “Davacı tarafça ödenen 142.85.Tl.harç ile 7 TL posta pulu olmak üzere toplam 149,85 TL’dan 75 TL’sinin davalılardan müteselsilsen tahsili ile davacılara verilmesine”, ve birleştirilen dava için kurulan hükmün 4.fıkrası çıkarılarak yerine “Davacı tarafça ödenen 90.35.TL .harç ile 10.50 TL posta masrafı olmak üzere toplam 100,85 TL nin 51 TL’sinın davalılardan müteselsilsen tahsili ile davacılara verilmesine” ibarelerinin yazılıp eklenmesine, yine esas dava hakkında kurulan hükmün 6.fıkrasında yer alan “ayrı ayrı 1000’er TL”-“ücretlerinin” ibareleri ile birleştirilen davada verilen kararın 5.fıkrasında geçen “ayrı ayrı 1000’er TL”-“ücretlerinin” ibareleri yerine “1000 TL” ibarelerinin yazılıp eklenmesine, davalıların diğer temyiz itirazlarının yukarıda 1 nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine, kararın bu şekli ile düzeltilerek ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.