Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2010/12263 E. 2012/759 K. 24.01.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/12263
KARAR NO : 2012/759
KARAR TARİHİ : 24.01.2012

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 06/02/2008 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/05/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ve davacı vekilleri taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddolunmalıdır.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;dava, haksız eylem nedeniyle kişilik haklarının ihlalinden doğan manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde; davalının aralık 2007 tarihinde Karayolları Bölge Müdürlüğünün toplantı salonunda yapılan toplantı sırasında hırsızlık iddiası ve hırsızsınız diyerek hakaret ettiğini iddia ederek manevi tazminat isteminde bulunmuştur. Mahkemece özellikle tarafsız tanık olarak gazetece …’ın beyanına itibar edilerek manevi tazminat takdir edilmiştir. Oysa ki … Cumhuriyet Başsavcılığının 2008/6047 sayılı soruşturma dosyasında, 22/04/2008 tarihinde …’ın olayla ilgili tanık olarak beyanı alınmış, tanık bu ifadesinde davalının davacıya yönelik hırsızlık yaptığı, hırsız olduğu yönündeki beyanına tanık olmadığını söylemiştir.
Dosya kapsamı, diğer tanıkların ifadelerinin soyut olması ve mahkemece beyanı hükme esas alınan …’ın savcılık ifadesi gözönüne alındığında davalının davacının kişilik haklarına saldırısı ıspat olunamamıştır. Davanın tümden reddi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda 2 nolu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.