YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/9855
KARAR NO : 2023/24618
KARAR TARİHİ : 23.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 01.03.2023
EK KARAR SAYISI : 2022/392 E., 2022/377 K.
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
KARAR : Temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İlk Derece Mahkemesinin kararı ile sanığın hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, dördüncü fıkrası, 265 inci maddesinin ilk fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca neticeten sırasıyla 11 ay 20 gün ve 5 ay hapis cezalarıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Bölge Adliye Mahkemesinin 23.02.2022 tarihli ve 2022/392 Esas, 2022/377 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusu sonucunda, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi uyarınca hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
3. Bölge Adliye Mahkemesinin 01.03.2023 tarihli ve aynı sayılı ek kararı ile sanığın temyiz başvurusu hakkında, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği “temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, dosyasının incelenerek lehine olan hükümlerin uygulanması talebine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanığın yokluğunda kurulup 16.03.2022 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen asıl karara karşı, 5271 sayılı Kanun’un 291 inci maddesinin birinci fıkrasında belirlenen 15 günlük kanunî süre geçtikten sonra 27.02.2023 tarihinde temyiz isteminde bulunulduğu anlaşılmakla, sanığın ek karara yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Açıklanan nedenle Bölge Adliye Mahkemesinin ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Çeşme 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.11.2023 tarihinde karar verildi.