YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/519
KARAR NO : 2023/25407
KARAR TARİHİ : 07.12.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/698 E., 2016/122 K.
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İade, onama, bozma
Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu anlaşılmıştır.
Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden alınan güncel nüfus kaydına göre, temyiz talebinde bulunan katılan …’in hüküm tarihinden sonra 04.12.2018 tarihinde vefat ettiği, 5271 sayılı Kanun’un 243 üncü maddesi gereğince katılma kararının hükümsüz kaldığı, katılanın mirasçılarının da gerekçeli kararın tebliğine rağmen kararı temyiz etmedikleri, bu nedenle temyiz edenin buna yetkisinin bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sanık … hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanığın temyiz isteğinin, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ve re’sen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.
2.O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin, sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen kararda beraat ve mahkumiyet hükümleri denilerek çelişki oluşturulduğuna, alt sınırdan uzaklaşma gerekçesinin yazılmadığına, haksız tahrik hükümleri uygulanırken fazla ceza verildiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ve re’sen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. GEREKÇE
1.Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Verilen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararı Yönünden;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi oldukları, temyizlerinin mümkün olmadığı, aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği anlaşılmıştır.
2.Sanık … Hakkında Hakaret ve Tehdit, Sanık … Hakkında Tehdit Suçlarından Verilen Beraat Hükümleri Yönünden;
Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden alınan güncel nüfus kaydına göre, temyiz talebinde bulunan katılan …’in hüküm tarihinden sonra 04.12.2018 tarihinde vefat ettiği, 5271 sayılı Kanun’un 243 üncü maddesi gereğince katılma kararının hükümsüz kaldığı, katılanın mirasçılarının da gerekçeli kararın tebliğine rağmen kararı temyiz etmedikleri, bu nedenle temyiz edenin buna yetkisinin bulunmadığı anlaşılmakla, katılan …’in temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3.Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Verilen Mahkumiyet Hükmü Yönünden;
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sisteminden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 04.12.2018 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, ölümün doğruluğu kesin biçimde saptanarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 64 üncü ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereğince düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.
V. KARAR
1.Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Verilen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararı Yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle katılan …’in kanun yolu başvurusunun itiraz merciince incelenmek üzere dava dosyasının, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle Mahkemesine iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE,
2.Sanık … Hakkında Hakaret ve Tehdit, Sanık … Hakkında Tehdit Suçlarından Verilen Beraat Hükümleri Yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan …’in temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
3.Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Verilen Mahkumiyet Hükmü Yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkeme’nin kararına yönelik sanığın ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz istekleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.12.2023 tarihinde karar verildi.