YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3781
KARAR NO : 2023/23205
KARAR TARİHİ : 26.10.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/54 E., 2022/1078 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi kapsamında beraat kararı verilmiştir.
2. İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik vekalet ücreti yönünden istinaf başvurusu üzerine, yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Bölge Adliye Mahkemesinin kararıyla istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, sanık lehine vekalet ücreti verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
İlk Derece Mahkemesinde görülen yargılama sonucunda, sanık hakkında aynı dava kapsamında tehdit suçundan düşme kararı verilmiş olması karşısında, sanık müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, hakaret suçundan verilen beraat kararı nedeniyle vekalet ücretine hükmedilmemesinde yasaya aykırılık görülmemiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararı vekalet ücreti yönünden hukuka uygun bulunmuştur.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bölge Adliye Mahkemesi kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden, 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Bursa 14. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.10.2023 tarihinde karar verildi.