Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2023/3344 E. 2023/24006 K. 09.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3344
KARAR NO : 2023/24006
KARAR TARİHİ : 09.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1751 E., 2022/837 K.
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, düzeltilerek istinaf taleplerin esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesinin kararı ile mağdurlar …, …, …, …, …’ a yönelik fuhuş suçundan ayrı ayrı verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmesi, yine mağdurlar … ve …’a yönelik fuhuş suçlarından ayrı ayrı verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesince düzeltilerek esastan reddedilmesi ve bu kararlara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları” ile anılan Kanun madde ve fıkrasının (b) bendinde yer verilen ” İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenlemeler ve incelemeye konu suçun aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı, söz konusu hükümlerin kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
İlk Derece Mahkemesince sanıklar hakkında, mağdurlar … ve …’ya yönelik fuhuş eylemlerinden verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumunun bulunmadığı ve istemin vakalet ücretiyle sınırlı olduğu yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
İlk Derece Mahkemesince sanıklar hakkında, mağdurlar … ve …’ya yönelik fuhuş suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 227 nci maddesinin ikinci fıkrası, 52 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2 yıl hapis cezası ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunlukları ile tekerrür hükümlerinin uygulanmasına hükmedilmiştir. İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafiinin istinaf başvurusu üzerine, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca, sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükümlerinin kaldırılması ve sanıkların 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine şeklinde hükümler kurulmak suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar müdafiinin temyiz istemi; sanıklar lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.
IV. GEREKÇE
Sanıklar hakkında, yargılandıkları aynı davada fuhuş suçundan mahkumiyet hükümleri kurulmuş olması karşısında, sanıklar müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, kurulan beraat hükümleri nedeniyle vekalet ücretine hükmedilmemesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
A.Sanıklar Hakkında Mağdurlar …, …, …, …, …, … ve …’a Yönelik Fuhuş Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları” anılan Kanun madde ve fıkrasının (b) bendinde yer verilen ” İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenlemeler ve incelemeye konu suçun aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadıkları dikkate alındığında, sanıklar müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B.Sanıklar Hakkında Mağdurlar … ve …’ya Yönelik Fuhuş Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi’nin, yukarıda belirtilen kararında sanıklar müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.11.2023 tarihinde karar verildi.