Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2023/3009 E. 2023/19806 K. 13.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3009
KARAR NO : 2023/19806
KARAR TARİHİ : 13.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/10 E., 2016/223 K.
SUÇLAR : Tehdit, cinsel taciz, hakaret
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İade, onama

Sanık hakkında tehdit suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında cinsel taciz ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin; karar tarihi itibariyle 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun ( 1412 sayılı kanun ) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında,

1. Tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi ile 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
2. Hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
3. Cinsel taciz suçundan, atılı suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca beraatine,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteğinin, sanık hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararı ile cinsel taciz suçundan verilen beraat hükmünün usul ve yasaya aykırı olduğuna sanığın atılı suçları işlediğinin sabit olduğuna Yerel Mahkemece yanlış karar verildiğine, nedenle ve resen tespit edilecek sebeplerle hükümlerin bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan ile sanığın önceden sevgili oldukları ve ayrıldıktan sonra, sanığın katılanla aralarında çıkan tartışma sonrasında katılanın cep telefonunda bulunan … isimli mesajlaşma programından cinsel içerikli mesajlar ile ” O… ” şeklinde hakaret içerikli mesaj göndermek şeklindeki eylemleri nedeniyle sanık hakkında cinsel taciz ile hakaret suçlarından açılan davada, sanık ile katılanın sevgili oldukları dönemde cinsel içerikli mesajların karşılıklı gönderildiğinin anlaşılması nedeniyle cinsel taciz suçunun oluşmadığı, hakaret suçunda ise hakaretin karşılıklı olduğu anlaşıldığından 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiştir.
2. Sanık atılı suçlamayı kabul etmemiştir.
3. Katılanın aşamalardaki beyanları uyumludur.
4. Mesaj tespit tutanağı dosya içinde mevcuttur.
IV. GEREKÇE
A.Sanık Hakkında Tehdit Suçundan Verilen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararı Yönünden
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi oldukları, temyizinin mümkün olmadığı, aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği bu kanun yolunun da tüketildiği anlaşılmıştır.

B. Sanık Hakkında Hakaret ile Cinsel Taciz Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden
1. Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Tüm dosya kapsamına, katılanın aşamalardaki beyanları ile mesaj tespit tutanaklarına göre hakaretin karşılıklı olduğunun ve katılan ile sanığın sevgili oldukları dönemde birbirlerinin talebi doğrultusunda cinsel içerikli mesajların gönderildiğinin anlaşılması nedeniyle cinsel taciz suçundan beraatine ve hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesine ilişkin Mahkemenin delilleri takdir ve değerlendirmesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
2.Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
A. Sanık Hakkında Tehdit Suçundan Kurulan Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararı Yönünden
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle katılan vekilinin kanun yolu başvuruları itiraz merciince incelenerek itirazın reddine karar verildiği anlaşıldığından esası incelenmeyen dava dosyasının, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle Mahkemesine iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
B. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Verilen Ceza Verilmesine Yer Olmadığı ile Cinsel Taciz Suçundan Verilen Beraat Hükümleri Yönünden
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.06.2023 tarihinde karar verildi.