Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2023/13999 E. 2023/24545 K. 22.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/13999
KARAR NO : 2023/24545
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/139 E., 2015/1040 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Soma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.04.2011 tarihli ve 2011/113 Esas, 2011/268 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrası uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verilmiştir.
2. Soma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2015 tarihli ve 2015/139 Esas, 2015/1040 Karar sayılı dosyası kapsamında sanığın denetim süresi içerisinde, suç tarihi 21.04.2012 olan 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçunu işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması suretiyle sanık hakkında hakaret suçundan mahkûmiyet hükmü kurulmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
Gece 01:30 sıralarında alkollü olarak yüksek sesle konuşan ve çevreyi rahatsız eden sanık hakkında, olay günü nöbetçi Cumhuriyet savcısı olarak görev yapan katılan tarafından emniyete ihbarda bulunulduğu, polis memurlarının gelmesinden sonra da bağırmaya devam eden ve işlem yapılması amacıyla ekip otosuna bindirilmek istenen sanığın, elindeki cep telefonunu yere fırlatıp, araca binmek istememesi üzerine katılanın, kendisinin nöbetçi Cumhuriyet savcısı olduğunu belirterek sanığı uyarması akabinde sanığın “Sana ne lan.” diyerek katılana hakaret ettiği, katılan beyanı, tanıklar İ. A., M. A. ve Z. K.’nın anlatımları, nöbet çizelgesi ve tüm dosya kapsamıyla Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Ceza infaz kurumunda bulunan sanığın duruşmadan bağışık tutulma talebinin olmaması karşısında, yargı çevresi de dikkate alınarak hazır edilmesi gerektiği gözetilmeden yokluğunda hüküm verilmek suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 193 üncü ve 196 ncı maddesine aykırı şekilde savunma hakkının kısıtlanması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.