YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/13965
KARAR NO : 2023/24860
KARAR TARİHİ : 29.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/527 E., 2015/424 K.
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
TEMYİZ EDENLER : Katılan sanık … müdafii, katılan …
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, iade, onama
Katılan …’ın, tefhim edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 10.11.2015 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu anlaşılmıştır.
Sanıklar … ve … hakkında kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının aynı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi oldukları, itiraz merciince itirazın karara bağlandığı anlaşılmıştır.
Sanık … hakkında hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Karar başlığında tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile,
1. Sanıklar … ve … hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nıun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci ve 52 nci maddeleri uyarınca neticeten hükmolunan 2.000,00 TL adli para cezalarının 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği açıklanmalarının geri bırakılması,
2. Sanık … hakkında tehdit, sanık … hakkında hakaret suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca ayrı ayrı beraat,
Kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan sanık … vekilinin temyiz isteği; sanık … hakkında hakaret suçundan mahkumiyet hükmü kurulmasına, kasten yaralama suçu yönünden eksik ceza tayin edildiğine, sanık … hakkında kasten yaralama suçu yönünden beraat kararı verilmesine, meşru müdafaa veya haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, vesaireye yöneliktir.
2. Katılan …’ın temyiz isteği; sanık … hakkındaki beraat hükmünün hukuka aykırı olduğuna, vesaireye ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık …’ın, katılan …’ya “Korna çalma, adam ol biraz.” diyerek hakaret ettiği iddia olunmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Sanıklar … ve … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Verilen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararları Yönünden
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi oldukları, temyizlerinin mümkün olmadığı, itiraz merciince itirazın karara bağlandığı anlaşılmıştır.
B. Sanık … Hakkında Tehdit Suçundan Kurulan Beraat Hükmü Yönünden
Katılan …’ın, tefhim karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 10.11.2015 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu anlaşılmakla, katılan …’ın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
C. Sanık … Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Beraat Hükmü Yönünden
Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 06.01.2015 tarihli sorgu olduğu ve bu tarihten temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
A. Sanıklar … ve … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Verilen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararları Yönünden
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle esası incelenmeyen dava dosyasının, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle Mahkemesine iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
B. Sanık … Hakkında Tehdit Suçundan Kurulan Beraat Hükmü Yönünden
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan …’ın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
C. Sanık … Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Beraat Hükmü Yönünden
Gerekçe bölümünün (C) bendinde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan … vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının 1 numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.11.2023 tarihinde karar verildi.