YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12652
KARAR NO : 2023/21875
KARAR TARİHİ : 03.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/663 E., 2023/60 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yukarıda adı belirtilen Mahkemenin 05.10.2015 tarihli, 2015/186 Esas ve 2015/594 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrası, 43 üncü, 62 nci ve 53 üncü maddeleri gereğince 1yıl 3 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Yukarıda adı belirtilen Mahkemenin 05.10.2015 tarihli, 2015/186 Esas ve 2015/594 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.06.2022 tarihli, 2020/15264 Esas ve 2022/15245 Karar sayılı kararı ile;

1- Hakaret fiillerinin cezalandırılmasıyla korunan hukuki değer, kişilerin onur, şeref ve saygınlığı olup, bu suçun oluşabilmesi için, davranışın kişiyi küçük düşürmeye matuf olarak gerçekleşmesi gerekmektedir. Bir hareketin tahkir edici olup olmadığı bazı durumlarda nispi olup, zamana, yere ve duruma göre değişebilmektedir. Kişilere yönelik her türlü ağır eleştiri veya rahatsız edici sözlerin hakaret suçu bağlamında değerlendirilmemesi, sözlerin açıkça, onur, şeref, ve saygınlığı rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnadını veya sövmek fiilini oluşturması gerekmektedir. Somut olay kapsamında sanık tarafından söylendiği kabul edilen sözlerin katılanların onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp, nezaket sınırlarını aşan, kaba söz niteliğinde olduğu ve hakaret suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre de;
a- TCK’nın 43/2 nci maddesinin uygulandığı bölümde yapılan hesap hatası nedeniyle sanık hakkında neticeten “1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası” yerine “1 yıl 27 gün hapis cezasına” hükmolunması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
b- Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nın 58 inci maddesinin uygulanmaması,
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkeme kararı ile sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi gereğince beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteğinin; sanığın hakaret suçunu işlediği, yeterli delillerin olduğu ve sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu, hapis kararı verilmesi gerekirken beraat kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu, bu nedenlerle ve resen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, trafik polisi olan kamu görevlilerine söylediği, iddianamede bahsedilen sözlerin katılanların onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp nezaket sınırlarını aşan kaba söz niteliğinde olduğu gerekçesiyle sanık hakkında Yerel Mahkemece beraat kararı verildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılanın Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığın, katılana söylediği kabul edilen sözlerin kaba ifade tarzı niteliğinde olup hakaret suçunun unsurlarının oluşmadığından sanık hakkında beraat kararı verilmesine ilişkin Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sair Sebepler Yönünden
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.10.2023 tarihinde karar verildi.