YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12587
KARAR NO : 2023/23791
KARAR TARİHİ : 07.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/193 E., 2016/11 K.
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, ceza vermekten vazgeçilmesine
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama
Katılan sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
Sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece,
1. Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) ve (e) bentleri, 29 uncu, 62 ve 52 nci maddeleri uyarınca 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
2. Her iki sanık hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen hakaret suçundan, 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza vermekten vazgeçilmesine dair kararlar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan sanığın temyizi sübuta, eksik incelemeye dayalı hükümler kurulduğuna, kararların usul ve Yasa’ya aykırı olduğuna vesaireye yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Taraflar arasında başlayan tartışmada sanık … Karaköçek’in, suç tarihinde eşi olan katılan …’nü silahtan sayılan ağaç dalıyla basit tıbbi müdahale ile giderilebilir mahiyette yaraladığı ve birbirlerine karşılıklı olarak hakaret ettikleri, böylece sanık … Karaköçek’in kasten yaralama suçunu işlediği iddia ve kabul olunmuş, hakaret suçundan açılan kamu davalarında ise eylemlerinin karşılıklı olması sebebiyle sanıklar hakkında ceza vermekten vazgeçilmesine dair kararlar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık … Karaköçek Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hükümde
Hükmün tür ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanıklar Yusuf Karaköçek ve … Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükümlerde
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, katılan sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Sanıklar kurulan hükümlerde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen hüküm kısmında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığı” kararı verilmesi gerekirken dayanak kanun maddesi de gösterilmeden “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde kararlar verilmesi isabetli bulunmamıştır.
V. KARAR
A. Yusuf Karaköçek Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Bakımından
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanıklar hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükümler Bakımından
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının (A) bendindeki “ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresinin çıkarılarak yerine “5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının c bendi gereğince ceza verilmesine yer olmadığı” ibaresinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.11.2023 tarihinde karar verildi.