Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2022/7942 E. 2022/13754 K. 01.06.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/7942
KARAR NO : 2022/13754
KARAR TARİHİ : 01.06.2022

K A R A R

Tehdit suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/1-2.cümle, 62/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 251/3. maddeleri gereğince 18 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/09/2021 tarihli ve 2021/431 esas, 2021/638 sayılı kararının Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 14/04/2022 gün ve 2022/39262 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında;
“5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesinin 1 ve 2. fıkralarında yer olan “(1) Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez. (2) Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı; a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet hâlinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl, b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet hâlinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl, geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz”. Şeklindeki düzenlemeler nazara alındığında; önceden işlenen suçtan dolayı verilen hükmün kesinleşmesinden sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanacağı, tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki hükmün kesinleşmesi ve ikinci suçun ilk hükmün kesinleşmesinden sonra işlenmesi yeterli olup, bu cezanın infaz edilmiş olmasına gerek bulunmadığı ancak kanun koyucunun tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki cezanın infaz edilmesi şartını aramadığı halde, infazdan sonra belirli bir sürenin geçmesi halinde tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağını hüküm altına aldığı, buna göre somut olayda, dosya muhteviyatında bulunan adli sicil kaydından tekerrüre esas alınan ve sanığın 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/02/2009 tarihli ve 2008/341 esas, 2009/80 sayılı kararı her ne kadar 06/03/2009 tarihinde kesinleştirilmiş ise de, hüküm tarihinde cezaevinde olan sanığın yokluğunda verilen ve ikamet adresine tebliğ edilen karara karşı öğrenme üzerine verilen 11/08/2010 tarihli dilekçesinin süresinde verilmiş temyiz dilekçesi olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede, hükmün onanmasına ilişkin Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 12/09/2013 tarihli ve 2012/28371 esas, 2013/20324 sayılı kararı ile 12/09/2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, bu tarihten önce 12/03/2013 tarihinde işlenen atılı suçtan dolayı yapılan yargılamada tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
TCK’nın 58. maddesi;
“(1) Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez.
(2) Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı;
a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet hâlinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl,
b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet hâlinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl,
Geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.
(3) Tekerrür hâlinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adlî para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunur.
(4) Kasıtlı suçlarla taksirli suçlar ve sırf askerî suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükümleri uygulanmaz. Kasten öldürme, kasten yaralama, yağma, dolandırıcılık, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti ile parada veya kıymetli damgada sahtecilik suçları hariç olmak üzere; yabancı ülke mahkemelerinden verilen hükümler tekerrüre esas olmaz.
(5) Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.
(6) Tekerrür hâlinde hükmolunan ceza, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilir. Ayrıca, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanır.
(7) Mahkûmiyet kararında, hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilir.
(8) Mükerrirlerin mahkûm olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması, kanunda gösterilen şekilde yapılır.
(9) Mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin, itiyadi suçlu, suçu meslek edinen kişi veya örgüt mensubu suçlu hakkında da uygulanmasına hükmedilir. ” biçimindedir.
İnceleme konusu somut olayda; tekerrüre esas alınan … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/341 esas, 2009/80 karar sayılı hükmünün 12/09/2013 tarihinde, suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas olmadığı ve sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas hükümlülüğünün bulunmaması karşısında; anılan hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında verilen cezanın TCK’nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/09/2021 tarihli ve 2021/431 esas, 2021/638 sayılı kararında isabet bulunmamaktadır.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Tehdit suçundan sanık … hakkında, … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/09/2021 tarihli ve 2021/431 esas, 2021/638 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Karardaki hukuka aykırılığın CMK’nın 309. maddesinin 4/d fıkrası gereğince Yargıtay tarafından giderilmesi gerektiğinden, sanığın TCK’nın 106/1-2.c. maddesi uyarınca, belirlenen 30 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, TCK’nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 25 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 251/3 maddesi gereğince 1/4 oranında indirim yapılarak 18 gün adli para cezasıyla CEZALANDIRILMASINA,
3- TCK’nın 52/2 maddesi uyarınca günlüğü takdiren 20 TL’den paraya çevrilerek, sanığın 360,00 Tl adli para cezasıyla CEZALANDIRILMASINA,
4- Adli para cezasının miktarı ve sanığın ekonomik durumu nazara alındığında, hükmolunan adli para cezasının, TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine veya sanığa mehil verilmesine yer olmadığına,
5- Sonuç cezanın niteliğine göre, sanık hakkında TCK’nın 53. ve 58. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına,
6- İnfazın bu miktar üzerinden yapılmasına, kararda yer alan diğer hususların olduğu gibi bırakılmasına, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 01/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.